“Άσπιλε Παρθένε Θεοτόκε, πες σε μας, τα παιδιά σου, πώς αγαπούσες τον Υιό Σου και Θεό, όταν ζούσες στη γη;…”

από τα γραπτά του οσίου Σιλουανού του Αθωνίτου

Άσπιλε Παρθένε Θεοτόκε, πες σε μας, τα παιδιά σου, πώς αγαπούσες τον Υιό Σου και Θεό, όταν ζούσες στη γη; Πώς χαιρόταν το πνεύμα Σου για τον Θεό καίιΣωτήρα Σου; Πώς αντίκρυζες τήν ομορφιά του προσώπου Του; Πώς σκεπτόσουν ότι Αυτός είναι Εκείνος, που Τον διακονούν με φόβο και αγάπη όλες οι δυνάμεις των ουρανών;

Πες μας, τι ένιωθε ή ψυχή σου, όταν κρατούσες στα χέρια σου το Θαυμαστό Νήπιο; Πώς Το ανέθρεψες; Πώς πονούσε η ψυχή Σου, όταν μαζί με τον Ιωσήφ Τον αναζητούσες τρεις ήμερες στην Ιερουσαλήμ; Τι αγωνία έζησες, όταν ο Κύριος παραδόθηκε στη σταύρωση και πέθανε στο Σταυρό;

Πες μας, τι χαρά αισθάνθηκες για την Ανάσταση ή πώς σπαρταρούσε η ψυχή σου από τον πόθο του Κυρίου μετά την Ανάληψη;
Οι ψυχές μας λαχταρούν να γνωρίσουν για τη ζωή σου με τον Κύριο στη γη, αλλά Εσύ δεν ευδόκησες να τα παραδώσεις όλ’ αυτά στη Γραφή, αλλά κάλυψες με σιγή το μυστήριο Σου.