
«Ένα καλό βιβλίο είναι επικίνδυνο πράγμα…Μεταφέρει μέσα του το ενδεχόμενο…της πυρόλυσης ν’ανοίξει το κέλυφος της ρουτίνας που μας εμποδίζει να δούμε τον κόσμο.» Ο Anthony Eselon όχι μόνο έγραψε αυτά τα λόγια αλλά έτσι είναι και το βιβλίο του που κυκλοφόρησε το 2012 με τον τίτλο: Δέκα τρόποι να καταστρέψετε τη φαντασία του παιδιού σας.
Οι Αλχημιστές της Αναγέννησης αναζητούσαν τη μυστική συνταγή του φιλοσοφικού λίθου για να μετατρέψουν το μόλυβδο σε χρυσό. Επαναλάμβαναν βελτιωμένη την προσπάθεια του μυθικού βασιλιά Μίδα. Ο χρυσός πάλι επίκαιρος στις ημέρες μας λόγω οικονομικής κρίσης. Η φαντασία του παιδιού είναι χρυσός. Εύκολα όμως μπορεί να μεταβληθεί σε άχρηστα πράγματα με το ραβδί σύγχρονων Μίδα, οι οποίοι το κρατούν στα χέρια τους. Ως γονείς, εκπαιδευτικοί, ενήλικες, και γενικώς ως κοινωνία χρησιμοποιούμε συνειδητά ή και ασυνείδητα συμπεριφορές και τρόπους για να καταστρέψουμε τη φαντασία των παιδιών μας.Κατά τον Εselon είναι οι παρακάτω:
Πρώτος. Αρχίστε την ανατροφή των παιδιών αποκλειστικά σχεδόν σε εσωτερικούς χώρους – μη διακινδυνέψετε επιτρέποντάς τα να αποκτήσουν οργιώδεις εμπειρίες σε επιβλεπόμενους από μας εξωτερικούς χώρους. Κλειδώστε τα στις τάξεις και στην οργανωμένη εκπαίδευση και αποφύγετε να τους δώσετε ευκαιρίες να τρέξουν έξω ελεύθερα!
Δεύτερος. Μην επιτρέψετε ποτέ στα παιδιά να οργανώσουν τους δικούς τους κόσμους εξερεύνησης που είναι ενδιαφέροντες και προκλητικοί. Αντικαταστήστε το αυθόρμητο και μυημένο παιδί με ένα παιδί απασχολημένο όλη την εβδομάδα με δομημένες ελεγχόμενες δραστηριότητες από άλλους και πρόγραμμα που δεν αφήνει χρόνο για ευκαιρίες εξερεύνησης, ελεύθερο χρόνο και περισυλλογή.
Τρίτος. Μη διατρέχετε τον κίνδυνο επιτρέποντας στα παιδιά να εξερευνούν μηχανές ή να συναντούν εκείνους οι οποίοι γνωρίζουν πώς να τις χρησιμοποιούν. Η ασφάλεια πάνω απ’ όλα. Αποκόπτετε τους τεχνίτες από των κόσμο των παιδιών. Περιφρονείτε την πρακτική και την τεχνική γνώση, ξεχνάτε την πρόκληση και τη γοητεία των χαρτών, των διαγραμμάτων και τα παρόμοια.
Τέταρτος. Αντικαταστήστε τα παραμύθια με κλισέ και καταρρακτώδεις φαντασιοπληξίες για να αποκρύψουν το κακό και το βίαιο. Ψάξτε ιστορίες που «ισιώνουν» και ομογενοποιούν, αντικαθιστούν θεμελιώδεις αλήθειες με κλισέ και ιδεολογικές διακηρύξεις.
Πέμπτος. Δυσφημίστε ή απορρίψτε το ηρωικό ή πατριωτικό. Αφαιρέστε τους πατέρες οι οποίοι είναι ήρωες, άνδρες οι οποίοι είναι πολεμιστές, παραβλέψτε την «ευσέβεια» ενός τόπου, αγνοείστε την αξιοπρέπεια των απλών ανθρώπων και τους τρόπους τους.
Έκτος. Κοντύνετε το ανάστημα όλων των ηρώων. Μην επιτρέψετε συναισθηματικό θαυμασμό, απορρίψτε το θάρρος, αγωνισθείτε να αποβάλλουν τα αγόρια σας κάθε ίχνος λατρείας προς τον ήρωα. Αντίθετα αναθρέψτε άνδρες «χωρίς στήθια» που περνούν τις ώρες τους σε βίαια βιντεοπαιχνίδια αλλά ποτέ δεν βουίζουν στην αυλή.
Έβδομος. Ελαττώστε όλες τις συζητήσεις για αγάπη και πολλαπλασιάστε τις εικόνες για ναρκισσισμό και σεξ. Αντικαταστήστε τη μουσική και την τρυφερότητα της αγάπης για την Οδύσσεια ή την τρυφερότητα για την ποίηση ή την ελάττωση της αγάπης με τους μηχανισμούς του σεξ. Αντικαταστήστε τις πρώτες αγωνίες του γιού σας για το άλλο φύλο ή της κόρης σας με τον βομβαρδισμό εικόνων για το τι δεν είναι αγάπη.
Όγδοος. Ισοπεδώστε όλες τις διακρίσεις ανάμεσα στους άνδρες και στις γυναίκες –τόσο πολύ όλες τις διαφορές των δύο φύλων ώστε να πείσετε τα αγόρια και τα κορίτσια ότι είναι ακριβώς το ίδιο.
Ένατος. Αποσπάστε την προσοχή του παιδιού με τα ρηχά και εξωπραγματικά. Αποθαρρύνετε το παιδί να ακούει και να οξύνει τις αισθήσεις του προτού να δημιουργήσει, γεμίστε τη ζωή του παιδιού με το «θόρυβο» της τηλεόρασης, των βιντεοπαιχνιδιών και άλλων μορφών κοινοτυπίας. Μη δίνετε μόνο ντεσιμπέλ θορύβου, αλλά το πιο σημαντικό: ψυχική και πνευματική παρέμβαση. Απομακρύνετε το παιδί από τις οικογενειακές σχέσεις, τους γείτονες, τους φίλους και τη φροντίδα τους μετά το σχολείο, το νηπιαγωγείο, παιδικούς σταθμούς κλπ.
Δέκατος. Αρνηθείτε την υπερβατικότητα. Αρνηθείτε την ιδέα του Θεού. Αγνοείστε το μυστήριο της πίστεως και της θρησκείας.
Ο Anthony Eselon έβαλε τον «δάκτυλόν του εις τον τύπον των ήλων» (Ιω. κ’ 25).Μας υπενθυμίζει ότι η φαντασία δεν είναι απλά μια γνωστική κατάσταση που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για κάτι κοινότυπο ή ακόμη έστω και για κάτι πρακτικό. Στην πραγματικότητα έχει ηθικές διαστάσεις που μπορεί να ειδωθούν υπό το πρίσμα της βιβλικής θεολογίας του προσώπου.
http://themeliosiaspis.wordpress.com/
Αφήστε μια απάντηση
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.