Ὁ μακαριστὸς Ἱεράρχης γεννήθηκε τὸ 1953 στὸ Νησάκι τῶν Ἰωαννίνων. Ἀποφοίτησε ἀπὸ τὴν Ριζάρειο Ἐκκλησιαστικὴ Σχολὴ καὶ σπούδασε Θεολογία στὸ Ἀριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Διάκονος χειροτονήθηκε τὸ 1975 καὶ Πρεσβύτερος τὸ 1979. Διετέλεσε ἐφημέριος καὶ προϊστάμενος τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίου Θεράποντος Κ. Τούμπας, καθὼς ἐπίσης καὶ Ἡγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίας Θεοδώρας τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης. Μητροπολίτης Ἐλασσῶνος ἐξελέγη τὸ 1995 διαδεχόμενος τὸν προκάτοχό του κυρὸ Σεβαστιανό, τὸν ὁποῖο καὶ γηροκόμησε ἕως τὸ τέλος τῆς ζωῆς του. Πρώτη του μέριμνα ὑπῆρξε ἡ ἀναδιοργάνωση στὴν διοίκηση τῆς Μητροπόλεως, ἡ στήριξη καὶ ἡ ἐνίσχυση τῶν ἐκκλησιαστικῶν δομῶν τῆς ἐπαρχίας του ἀλλὰ καὶ ἡ ἀναγέννηση ὅλης τῆς περιοχῆς.

Θεμελίωσε καὶ ἐγκαινίασε Ἱ. Ναοὺς καὶ Πνευματικὰ Κέντρα σὲ ὅλες σχεδὸν τὶς Ἐνορίες τῆς Μητροπόλεως. Χειροτόνησε πολλοὺς νέους καὶ μορφωμένους κληρικούς. Καθιέρωσε μηνιαῖες ἱερατικὲς συνάξεις μὲ διακεκριμένους ὁμιλητές, ὅπως Ἀρχιερεῖς καὶ Καθηγητὲς Πανεπιστημίου, καθὼς ἡ κατάρτιση τοῦ Ἱεροῦ Κλήρου ἦταν μόνιμη ἔγνοια του. Ταυτόχρονα, ἐνδιαφερόμενος γιὰ τὴν πνευματικὴ ἀνύψωση τοῦ ποιμνίου του, διοργάνωνε πνευματικὲς ἐκδηλώσεις μὲ ὁμιλητὲς πατέρες ἀπὸ τὸ Ἅγιο Ὄρος καὶ ἀλλοῦ.

Ἰδιαίτερος ὑπῆρξε ὁ πνευματικὸς δεσμὸς Διαβάστε Περισσότερα →

ΟΜΙΛΙΑ Ζ΄

Πατέρες μου,

Ἐδῶ καί ἀρκετό καιρό ἕνα πνευματικό μου παιδί, σέ κάποιο θέμα μοῦ εἶχε ἀντιλογήσει, καί ὁπωσδήποτε μέ εἶχε λυπήσει. Τήν ἐπαύριο ἦρθε καί ζήτησε συγγνώμη μέ πολλή μετάνοια, μέ πολύ πόνο, κι ἐγώ βέβαια ὁλοψύχως τόν συγχώρεσα.

Μοῦ εἶπε:

«Γέροντα, ἔχω νά σᾶς πῶ τό ἑξῆς: Μετά ἀπό τή λύπη, πού σᾶς προξένησα, πῆγα νά κοιμηθῶ, ἀλλά δέν μέ εἶχε πάρει ὁ ὕπνος. Δέν ξέρω πῶς μοῦ συνέβη καί εἶδα, Γέροντα, ὅτι βρέθηκα σάν στόν Ἱερό Γολγοθᾶ καί εἶδα τόν Χριστό ἐπάνω στόν Σταυρό, Ἐσταυρωμένο, ἀκριβῶς σέ φυσικό μέγεθος, ζωντανότατο καί ἀπό τίς πληγές Του ἔτρεχε αἷμα. Ἐγώ μόλις εἶδα τόν Χριστό στόν Σταυρό ἐπάνω, ἄρχισα νά βάζω μετάνοιες, νά Τόν παρακαλῶ νά μοῦ συγχωρέση ὅλα μου τά ἁμαρτήματα καί ἔλεγα διάφορα λόγια μέ μετάνοια καί ἀγάπη. Κι ἔτσι πού πρόσεχα νά δῶ τί θά μοῦ πῆ, τί ὕφος ἔχει, γιά νά κατατοπιστῶ ἀνάλογα, πῶς τέλος πάντων βρίσκομαι ἐγώ μπροστά στόν Χριστό, πολύ ἁμαρτωλός, ὀλιγώτερο, συγχωρημένος, ἀσυγχώρητος, ἔτσι, ὅπως ἔκανα μετάνοιες καί Τόν κοίταζα, βλέπω νά μοῦ κάνη νεῦμα νά κοιτάξω δεξιά Του. Κοιτάζω δεξιά καί βλέπω ἐσᾶς νά στέκεσθε ἐκεῖ. Τότε μοῦ εἶπε ὁ Χριστός: Διαβάστε Περισσότερα →

Εάν περνάς μαρτύριο για την πίστη σου στο Χριστό, οι Βίοι των Αγίων θα σε παρηγορήσουν και θα σε ενθαρρύνουν, θα σε ενδυναμώσουν και θα σε αναπτερώσουν, ώστε τα μαρτύρια σου να μεταβληθούν σε χαρά.

Βρίσκεσαι σε οποιοδήποτε πειρασμό; Οι… Διαβάστε Περισσότερα →

ΚΥΡΙΑΚΗ!

Ἡμέρα ἀφιερωμένη στήν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου! Στή θριαμβευτική νίκη κατά τῆς ἁμαρτίας καί τοῦ θανάτου!

Ἐπί εἴκοσι αἰῶνες οἱ Xριστιανοί σέ ὅλα τά πλάτη καί μήκη τῆς γῆς τιμοῦν τήν ἡμέρα αὐτή. Στόν τόπο μας καί στίς… Διαβάστε Περισσότερα →

Εορτάζει 42 ημέρες μετά το Άγιο Πάσχα.

Η έκτη κατά σειρά Κυριακή μετά το Άγιο Πάσχα είναι αφιερωμένη από την Εκκλησία μας στην μνήμη των 318 Αγίων Πατέρων, οι οποίοι έλαβαν μέρος στην Α’ Οικουμενική Σύνοδο που συνήλθε στην Νίκαια της Βιθυνίας το 325 μ.Χ. Η σύνοδος συνήλθε κατά πρόσκληση του Μέγα Κωνσταντίνου κατά το εικοστό έτος της βασιλείας του και είχε διάρκεια 3,5 χρόνια. Διακριθείσες μορφές της συνόδου ήταν ο Αλέξανδρος ο Κωνσταντινουπόλεως, ο Αλέξανδρος ο Αλεξανδρείας, ο Μέγας Αθανάσιος, ο Ευστάθιος ο Αντιοχείας, ο Μακάριος ο Ιεροσολύμων, ο Παφνούτιος, ο Σπυρίδων, ο Νικόλαος, κ.α.

Η Α’ Οικουμενική Σύνοδος καταδίκασε τον Άρειο και τον Αρειανισμό. Διατύπωσε τους πρώτους όρους ορθού Χριστιανικού δόγματος και ιδιαίτερα τα περί του δευτέρου Προσώπου της Αγίας Τριάδος, τον Ιησού Χριστό, ως ομοούσιον τω Θεώ Πατρί. Συνέταξε τα πρώτα επτά άρθρα του Συμβόλου της Πίστεως.

Συνοπτική παράθεση των ιερών Κανόνων

Κανών Α’: Καταδικάζει τη συνήθεια του οικοιοθελούς ευνουχισμού και απαγορεύει τη χειροτονία ευνουχισμένων, πλην όσων για ιατρικούς λόγους Διαβάστε Περισσότερα →