ΟΛΟΙ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΙΟΡΔΑΝΗΝ! ΟΛΟΙ ΕΧΟΜΕΝ ΑΝΑΓΚΗ ΡΙΖΙΚΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ

“Ὁ Ἰορδάνης ποταμός, εἰς τὸν ὁποῖον ἐβαπτίσθη ὁ Χριστός, ἂς γίνει τὸ σύμβολον μιας ἀναγεννήσεως τοῦ ἔθνους μας”.

ΟΛΟΙ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΙΟΡΔΑΝΗΝ!
ΟΛΟΙ ΕΧΟΜΕΝ ΑΝΑΓΚΗ ΡΙΖΙΚΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ

Αὔριον εἶναι τὰ Φῶτα. Γιορτάζει σύμπας ὁ Ὀρθόδοξος Χριστιανικὸς Κόσμος. Θὰ ἐορτάσωμεν καὶ ἠμεῖς ἔστω ὑπὸ πένθιμον Ἑλληνικὸν οὐρανόν, τὸν ὁποῖον δημιουργεῖ ἡ σημερινὴ χαώδης κατάστασις τῆς φυλῆς μας. Θὰ μεταβῶμεν εἰς τὴν ἐκκλησίαν. Θά ἀκούσωμεν τὸ «Ἐν Ἰορδάνη βαπτιζομένου Σου, Κύριε…». Θὰ λάβωμεν τὸν ἁγιασμόν. Θὰ ραντίσωμεν τὰ σπίτια μας, τὰ ζῶα, τὰ δένδρα καὶ τὰ χωράφια μας.

Ἀλλὰ δὲν εἶναι ἀρκετὰ αὐτὰ διὰ νὰ πιστοποιήσουν τὸν χριστιανισμόν μας. Πέρα ἄπ’ αὐτὰ χρειάζεται κάτι τὸ βαθύτερον καὶ ριζικότερον. Καὶ αὐτὸ εἶναι: ΝA ΑΛΛΑΞΩΜΕΝ ΝΟΟΤΡΟΠΙΑΝ, ΣΚΕΨΕΙΣ, ΑΙΣΘΗΜΑΤΑ, ΠΡΑΞΕΙΣ, νὰ κάμωμεν ἐπὶ τέλους μίαν ἁγίαν ἐπανάστασιν κατὰ τοῦ διεφθαρμένου καὶ ἐκφύλου ἀνθρώπου ποὺ ζεῖ μέσα εἰς τὸ ὑποσυνείδητόν μας, νὰ φονεύσωμεν τὴν Λερναίαν Ὕδραν τῶν παθῶν μας, καὶ νὰ στήσωμεν ἐν θριάμβω τὴν…. σημαίαν τοῦ Σταυροῦ ἐπάνω εἰς τὴν ἀκρόπολιν τῆς ψυχῆς μας. Ὁ Ἰορδάνης ποταμός, εἰς τὸν ὁποῖον ἐβαπτίσθει ὁ Χριστός, ἂς γίνει τὸ σύμβολον μιας ἀναγεννήσεως τοῦ ἔθνους μας ἐπάνω εἰς τὰ αἰώνια θεμέλια της χριστιανικῆς θρησκείας.

Ἡ ρίζα, ἀπὸ τὴν ὁποίαν προέρχονται ὅλα τὰ κακά τῆς ἀνθρωπότητος, εἶναι μέσα εἰς τὴν καρδίαν μας. Εἶναι τὸ πολυκέφαλον θηρίον τῆς κακίας. Αὐτὸ ἂς κτυπήσωμεν ὅλοι. Καὶ ἂς ξαναβαπτισθῶμεν ὅλοι μέσα εἰς τὸν ἀθάνατον Ἰορδάνην τῆς χριστιανικῆς ἰδεολογίας μας. Ἀπηλλαγμένοι τότε ἀπὸ τὰ πάθη μας θὰ εἴμεθα πραγματικῶς ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ καὶ θὰ δημιουργήσωμεν μίαν Ἑλλάδα ὡραίαν, χριστιανικήν, ἕναν νέον κόσμον ἀληθινὰ «ἀγγελικὰ πλασμένον» κατὰ τὸν ἐθνικόν μας ποιητήν.

Σύντομο γραπτὸ κήρυγμα ποὺ γράφτηκε τὴν περίοδο τῆς κατοχῆς ἀπὸ τὸν τότε ἱεροκήρυκα Αὐγουστίνο Καντιώτη.
«ΕΣΤΙΑ» ΚΟΖΑΝΗΣ, φύλ. 4.