Ὁ μακαριστὸς Ἱεράρχης γεννήθηκε τὸ 1953 στὸ Νησάκι τῶν Ἰωαννίνων. Ἀποφοίτησε ἀπὸ τὴν Ριζάρειο Ἐκκλησιαστικὴ Σχολὴ καὶ σπούδασε Θεολογία στὸ Ἀριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Διάκονος χειροτονήθηκε τὸ 1975 καὶ Πρεσβύτερος τὸ 1979. Διετέλεσε ἐφημέριος καὶ προϊστάμενος τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίου Θεράποντος Κ. Τούμπας, καθὼς ἐπίσης καὶ Ἡγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίας Θεοδώρας τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης. Μητροπολίτης Ἐλασσῶνος ἐξελέγη τὸ 1995 διαδεχόμενος τὸν προκάτοχό του κυρὸ Σεβαστιανό, τὸν ὁποῖο καὶ γηροκόμησε ἕως τὸ τέλος τῆς ζωῆς του. Πρώτη του μέριμνα ὑπῆρξε ἡ ἀναδιοργάνωση στὴν διοίκηση τῆς Μητροπόλεως, ἡ στήριξη καὶ ἡ ἐνίσχυση τῶν ἐκκλησιαστικῶν δομῶν τῆς ἐπαρχίας του ἀλλὰ καὶ ἡ ἀναγέννηση ὅλης τῆς περιοχῆς.
Θεμελίωσε καὶ ἐγκαινίασε Ἱ. Ναοὺς καὶ Πνευματικὰ Κέντρα σὲ ὅλες σχεδὸν τὶς Ἐνορίες τῆς Μητροπόλεως. Χειροτόνησε πολλοὺς νέους καὶ μορφωμένους κληρικούς. Καθιέρωσε μηνιαῖες ἱερατικὲς συνάξεις μὲ διακεκριμένους ὁμιλητές, ὅπως Ἀρχιερεῖς καὶ Καθηγητὲς Πανεπιστημίου, καθὼς ἡ κατάρτιση τοῦ Ἱεροῦ Κλήρου ἦταν μόνιμη ἔγνοια του. Ταυτόχρονα, ἐνδιαφερόμενος γιὰ τὴν πνευματικὴ ἀνύψωση τοῦ ποιμνίου του, διοργάνωνε πνευματικὲς ἐκδηλώσεις μὲ ὁμιλητὲς πατέρες ἀπὸ τὸ Ἅγιο Ὄρος καὶ ἀλλοῦ.
Ἰδιαίτερος ὑπῆρξε ὁ πνευματικὸς δεσμὸς τοῦ ἐκλιπόντος μὲ τὸν ἅγιο Ἀρσένιο, Ἀρχιεπίσκοπο Ἐλασσῶνος. Μὲ δική του πρωτοβουλία ἀνοικοδομήθηκε στὴν Ἐλασσώνα ὁ Ἱ.Ναὸς τοῦ ἁγίου Ἀρσενίου καὶ ἔγινε ἡ ἐπίσημη ἁγιοκατάταξη καθὼς καὶ ἡ μεταφορὰ τῶν ἱερῶν Λειψάνων τοῦ Ἁγίου ἀπὸ τὴν Μόσχα. Ἡ ἔλευση τῶν ἱερῶν λειψάνων πραγματοποιήθηκε στὶς 17 Ἰουνίου 2006, παρουσίᾳ τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν & πάσης Ἑλλάδος Χριστοδούλου καὶ πλειάδος Ἀρχιερέων.
Ὑπῆρξε ἰδιαίτερα φιλομόναχος. Ἀγάπησε μὲ ὅλη του τὴν δύναμη τὸν μοναχισμό, τὸν ὁποῖο ἄλλωστε καὶ ἐβίωνε ὡς τὸ τέλος τῆς ἐπίγειας ζωῆς του, μὲ παραδειγματικὴ ἐμπιστοσύνη στὸν Θεό, ἀσκητικὴ λιτότητα καὶ φιλακόλουθο πνεῦμα.
Ἀνακαίνισε, μὲ ἄμεση, προσωπικὴ ἐπίβλεψη καὶ φωτισμένες ὑποδείξεις, ὅλα τὰ ἱστορικὰ μοναστήρια τῆς περιοχῆς, καθιστώντας τα κατάλληλα πρὸς ἐπάνδρωση. Ἑπτὰ ἀπὸ αὐτὰ τὰ ἔχει ἤδη ἐπανδρώσει. Ἡ παρουσία του ἦταν ἔντονη στὴν ζωή τῶν μονῶν καὶ τὸ ἐνδιαφέρον του συνεχές. Μὲ ἐνέργειές του ἔγιναν προσβάσιμες ὅλες οἱ ἱερὲς Μονὲς τῆς Μητροπόλεως, ἀφοῦ φρόντισε νὰ ἀνοιχθοῦν καὶ ἀσφαλτοστρωθοῦν οἱ ὁδοὶ ποὺ ὁδηγοῦν σὲ αὐτές.
Ἐπίσης φρόντισε γιὰ τὴν ὕδρευση καὶ τὸν ἠλεκτροφωτισμό τους. Εἶναι πανθομολογούμενο ἀπὸ ὅλη τὴν τοπικὴ κοινωνία πὼς ἡ ἐπάνδρωση καὶ ἐπαναλειτουργία τόσων Μονῶν ἀνύψωσε τὸ πνευματικὸ ἐπίπεδο τῆς περιοχῆς, δίνοντας παράλληλα ἰσχυρὴ ὤθηση στὴν τουριστικὴ ἀνάπτυξη τοῦ τόπου, ποὺ ἔγινε πλέον προσκυνηματικὸς προορισμός.
Ἡ ἔγνοια τοῦ μακαριστοῦ Μητροπολίτου Ἐλασσῶνος κυροῦ Βασιλείου γιὰ τὴν ἀναβάθμιση τῆς ἀπομονωμένης, φτωχῆς Ἐπαρχίας του, δὲν ἐξαντλήθηκε στὰ παραπάνω. Συμμετεῖχε ἐνεργὰ στὰ προβλήματα τῆς τοπικῆς κοινωνίας, πετυχαίνοντας, μὲ τὸ κῦρος καὶ τὶς ἱκανότητές του, τὴν ἐπίλυση πολλῶν ἀπὸ αὐτά. Ἔφερε γιὰ πρώτη φορά στὴν Ἐλασσῶνα τὸν Οἰκουμενικὸ Πατριάρχη. Ὑποδέχθηκε τὸν Πατριάρχη Βουλγαρίας, τὸν Ἀρχιεπίσκοπο Τσεχίας καὶ Σλοβακίας, τὸν Ἀρχιεπίσκοπο Ἐσθονίας καὶ πολλὲς φορὲς τὸν μακαριστὸ Ἀρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο καθὼς καὶ τὸν Μακαριώτατο Ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος κ.Ἱερώνυμο.
Ὑποδέχθηκε στὴν Ἐλασσῶνα τούς Προέδρους Δημοκρατίας κ.Κων/νο Στεφανόπουλο καὶ κ.Κάρολο Παπούλια, τὸν ὁποῖο καὶ φιλοξένησε στὴν Ἱ.Μονὴ Σπαρμοῦ. Τὸ 2012 συμμετεῖχε στὴν Ὀργανωτικὴ Ἐπιτροπὴ γιὰ τὰ 100 χρόνια ἀπελευθέρωσης τῆς Ἐλασσῶνος, γεγονὸς ποὺ ὑπῆρξε ἡ ἀπαρχὴ γιὰ τὴν Ἀπελευθέρωση τῆς Μακεδονίας καὶ τῆς Θράκης. Θεώρησε ἱερό του καθῆκον νὰ διασώσει καὶ νὰ παραδώσει στὶς ἑπόμενες γενιὲς τὴν πλούσια ἐκκλησιαστικὴ Ἱστορία τῆς Ἐλασσῶνος. Γιὰ αὐτὸ συντήρησε καὶ συγκέντρωσε σὲ ἐκκλησιαστικὰ μουσεῖα πάμπολλα κειμήλια, ἐκκλησιαστικὰ καὶ μή.
Γιὰ τὸν ἴδιο λόγο προχώρησε σὲ μία σειρὰ βαρυσήμαντων ἐκδόσεων. Ἀνάμεσά τους ξεχωρίζουν: — Ὁ ὀγκώδης τόμος 916 σελίδων γιὰ τὴν ἱστορία τῆς Μητροπόλεως, τὶς Μονές, τὶς Ἐνορίες καὶ τὰ κειμήλια. — Τὸ Κειμηλιαρχεῖο τῆς Μονῆς Ὀλυμπιωτίσσης στὸ ὁποῖο παρουσιάζονται ὅλα τὰ ἱστορικὰ κειμήλια τῆς Μονῆς. — Ὁ Βίος καὶ ἡ Ἀκολουθία τοῦ ἁγίου Ἀρσενίου Ἐλασσῶνος. — Βιβλίο γιὰ τὸν προκάτοχό του Καλλίνικο Λαμπρινίδη, ὁ ὁποῖος θεμελίωσε καὶ ἔχτισε τὸν Μητροπολιτικὸ Ναὸ Ἁγ. Δημητρίου Ἐλασσῶνος. — Τὸ Ἱεροδρόμιο, μὲ τὸ χρονικό τῆς ἱστορικῆς ἐπισκέψεως τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου τὸν Σεπτέμβριο τοῦ 2009. — Βιβλίο γιὰ τὸν Ἱ. Μητροπολιτικὸ Ναὸ Ἁγ. Δημητρίου Ἐλασσῶνος. Ὁ μακαριστὸς Μητροπολίτης Ἐλασσῶνος Βασίλειος δὲν ἀφήνει τὴν σφραγίδα του μόνο στὴν τοπικὴ Ἐκκλησία, ἀλλὰ καὶ στὴν Ἱερὰ Σύνοδο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος. Ἡ χαρισματική του προσωπικότητα, ἡ εὐστροφία καὶ ἡ ὀξύνοιά του, τὸ ἀκέραιο τοῦ χαρακτήρα του τὸν ἀναδεικνύουν σὲ ἡγετικὲς θέσεις στὴν Ἱεραρχία. Γίνεται ἕνας ἀπὸ τοὺς πιὸ στενοὺς συνεργάτες τοῦ μακαριστοῦ Ἀρχιεπισκόπου Χριστοδούλου καθὼς καὶ τοῦ νῦν Ἀρχιεπισκόπου κ. Ἱερωνύμου. Παίρνει ἀποφάσεις σὲ καίρια ζητήματα. Εἶναι παρὼν σὲ κρίσιμες συνομιλίες τῆς Ἐκκλησίας μὲ τὴν Πολιτεία. Μιλᾶ ἀπὸ τὸ βῆμα τῆς Βουλῆς ὡς ἐκπρόσωπος τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας.
Συμμετέχει σὲ πολλὲς ἀποστολὲς τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος στὸ ἐξωτερικό. Ἀπὸ τὸ 2001 ὑπῆρξε μέλος καὶ ἀπὸ τὸ 2011 Πρόεδρος στὴν ΕΚΥΟ Ἐκκλησιαστικὴ Κεντρικὴ Ὑπηρεσία Οἰκονομικῶν).
Ὁ ἐκλιπὼν Ἱεράρχης, σεμνὸς καὶ συνετός, μειλίχιος καὶ ταπεινός, ἦταν ἀγαπητὸς σὲ ὅλους, στοὺς ἁπλοὺς πιστούς, στοὺς ἱερεῖς, στὴν Ἱεραρχία, στοὺς προκαθημένους τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν. Οἱ τιμὲς καὶ τὰ ἀξιώματα δὲν ἄσκησαν καμιὰ ἐπίδραση στὸν χαρακτήρα του. Εἶχε μία πίστη βαθειά, ποὺ τὴν ἐνέπνεε καὶ στὸ περιβάλλον του. Γι’ αὐτό, ἀκόμα καὶ ὅταν τὰ προβλήματα ἔμοιαζαν ἀνυπέρβλητα, τολμοῦσε. Καὶ πετύχαινε τὸ ἀνέλπιστο, τὸ ἀκατόρθωτο. Ἀγαποῦσε τοὺς πιστούς, ὄργωνε ἀκούραστα τὴν Μητρόπολή του, γιὰ νὰ εὐλογεῖ τὰ ἔργα τῶν ἀνθρώπων, ἀλλὰ καὶ γιὰ νὰ δίνει τὴν χαρὰ τῆς Ἀρχιερατικῆς Ἀκολουθίας καὶ στὸ πιὸ μικρὸ κι ἀπόμακρο χωριό.
Ὑπομονετικός, συγκαταβατικὸς στὴν ἀνθρώπινη ἀδυναμία, ἀνυποχώρητος ὅμως σὲ θέματα πίστεως. Οἱ δυναμικὲς ἐπεμβάσεις του, ὅπου χρειαζόταν, ἦταν σωτήριες γιὰ τὸν πιστὸ λαό. Ἐργαζόταν μὲ διακριτικότητα, χωρὶς τυμπανοκρουσίες, ὡστόσο εὔστοχα καὶ ἀποτελεσματικά. Ὑπῆρξε εὐλαβής, φιλόθεος καὶ φιλάγιος, μὲ μία ὑποδειγματικὴ ἱεροπρέπεια ποὺ ὑπέβαλε τοὺς ἐκκλησιαζομένους. Εὐλαβεῖτο ἰδιαίτερα τὸ Ἅγιο Ὄρος, ὅπου μετέβαινε συχνὰ ὡς ταπεινὸς προσκυνητής, γιὰ νὰ συμμετάσχει σὲ ὁλονύκτιες Ἀγρυπνίες καὶ Πανηγυρικὲς Ἀκολουθίες.
Ἡ στρατευομένη Ἐκκλησία, μὲ βαθειὰ εὐγνωμοσύνη, ξεπροβοδίζει στὴν θριαμβεύουσα Ἐκκλησία ἕνα ἄξιο Ποιμένα, πρότυπο Ἱεράρχου. Τὸν ξεπροβοδίζει μὲ τὴν ἀκλόνητη πεποίθηση ὅτι ἡ ψυχὴ του βρίσκεται ἤδη κοντὰ στὸν ἅγιο Ἀρσένιο Ἐλασσῶνος, ποὺ τόσο ἀγάπησε, κοντὰ στὸν προστάτη του Μέγα Βασίλειο καὶ τοὺς ἄλλους Ἱεράρχες. Ἡ θλίψη τοῦ πρόσκαιρου χωρισμοῦ ἁπαλύνεται μὲ τὴν παρήγορη σκέψη ὅτι στοὺς δύσκολους καιρούς μας, ἔχουμε πλέον ἕνα ἀκόμα πρεσβευτὴ μας κοντὰ στὸν θρόνο τοῦ Θεοῦ. Ἡ θερμὴ μεσιτεία καὶ οἱ θεοπειθεῖς αἰτήσεις του θὰ ἐνισχύουν καὶ θὰ προστατεύουν τὸ ποίμνιό του, ποὺ τόσο πολὺ ἀγάπησε, καὶ ὅλη τὴν Ἑλλαδικὴ Ἐκκλησία, τὴν ὁποία ἀόκνως καὶ εὐσυνειδήτως διακόνησε θυσιαστικὰ ὡς καὶ τὶς τελευταῖες ἡμέρες τοῦ βίου του.
Ἡ Ἐξόδιος Ἀκολουθία ἐψάλη τὴν Δευτέρα 19 Μαΐου στὶς 12:00 τὸ μεσημέρι, στὸν Ἱ. Μητρ. Ναὸ Ἁγ. Δημητρίου Ἐλασσῶνος.
Βασιλείου τοῦ Σεβασμιωτάτου καὶ θεοπροβλήτου Μητροπολίτου τῆς Ἁγιωτάτης Μητροπόλεως Ἐλασσῶνος ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ. Ἂς ἔχουμε ὅλοι τὴν εὐχή του».
ἀνακοινωθὲνἐκδοθὲντὴν 16ηνΜαΐουὑπὸτῆς «Television station 4E».
Αφήστε μια απάντηση
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.