Ὁ ἅγιος Ἰωάννης τῆς Κρονστάνδης στό ἐρώτημα πῶς πρέπει νά ἀντιμετωπίζουμε τίς σωματικές ἀσθένειες, πού ἐπιτρέπει ὁ Θεός, λέγει «Ἡ ἀρρώστια εἶναι βασανιστικό πρᾶγμα. Φέρει ταραχή στόν ἄνθρωπο, πού σωρεύει σκέψεις, πού ἡ μία εἶναι σκοτεινότερη τῆς ἄλλης. Ἡ καρδιά καί τά χείλη εἶναι ἕτοιμα νά γογγύσουν, νά βλασφημήσουν. Ἀλλά ὁ πιστός χριστιανός ἀλλοιῶς ἀντιμετωπίζει τήν ἀρρώστια του. Τήν ὑποφέρει μέ γενναῖο φρόνημα. Ὄχι μόνο δέν λυπᾶται, ἀλλά προσπαθεῖ νά χαίρη γιά τό γεγονός αὐτό. Προσπαθεῖ νά χαίρη, γιατί βλέπει σέ αὐτό μία εὐκαιρία πρός ἐξαγνισμό τῆς ψυχῆς ἀπό τίς ἁμαρτίες της. Ὀφείλει νά χαίρη, γιατί τώρα δέν ἱκανοποιεῖ τά πάθη πού θά ἱκανοποιοῦσε ἄν ἦταν ὑγιής σωματικά. Βλέπει τήν ἀρρώστια του σάν ἕνα Σταυρό, σάν τήν ὁδό τήν στενή καί τεθλιμμένη, πού ὁδηγεῖ στόν Θεό. Μέ αὐτές τίς σκέψεις, ὁ πιστός ὑπομένει τήν ἀρρώστια μέ ἕνα γλυκό αἴσθημα, μέ εἰρήνη βαθειά»1.
Ὁ γέροντας Παΐσιος στήν ἐρώτηση, τί θά γίνουν οἱ ἄνθρωποι πού ἔχουν καλωσύνη, ἀλλά δέν πιστεύουν; ἀπάντησε «Νομίζεις ὅτι δέν πιστεύουν; Ἀλλά ἄς ποῦμε ὅτι δέν πιστεύουν. Ὅταν ἦταν μικροί, ἡ μάνα τους δέν τούς κοινωνοῦσε; Ἀλλά καί νά μή τούς κοινωνοῦσε, δέν βαπτίστηκαν, δέν μυρώθηκαν; Δέν εἶναι γεννημένοι ἀπό ὀρθόδοξες καί βαπτισμένες μάνες; Ἔ, αὐτούς τούς ἀνθρώπους πού ἔχουν καλωσύνη, θά δῆς, ὁ Καλός Θεός θά τούς βολέψη μέ κάποιο τρόπο, εἴτε μέ δοκιμασίες εἴτε μέ μία ἀρρώστια εἴτε μέ ταλαιπωρίες κ.λπ., καί τελικά θά τούς πάη στόν Παράδεισο»2.
Σημειώσεις:
1. Ἁγίου Ἰωάννη τῆς Κρονστάνδης Ἡ ἐν Χριστῷ ζωή μου Ἐκδ. Παπαδημητρίου σελ. 144. 2. Γέροντος Παϊσίου Ἁγιορείτου Λόγοι Β΄ σελ. 293
