Ευρισκόμενος για ένα διάστημα αρκετών ετών στην Αγγλία, η πρόνοια του Θεού με έστειλε να γνωρίσω το φιλόξενο μοναστήρι του Τιμίου Προδρόμου στο Essex.Εκεί αξιώθηκα να γνωρίσω τον π. Σωφρόνιο τον μεγάλο αυτόν χαρισματικό γέροντα των νεότερων χρόνων.
Από την μοναστική αδελφότητα τον ηγούμενο της Μονής, πατέρα Κύριλλο, τον π. Ζαχαρία από την Κύπρο, τον π. Συμεών τον αρχοντάρη που εκοιμήθει όπως πληροφορήθηκα τελευταία, τον π. Ραφαήλ από την Ρουμανία, την αδελφή Μαγδαληνή, την αδελφή Σοφία από την Κοζάνη τον π. Σεραφείμ από την Γαλλία(μετά την κοίμηση του πνευματικού του πατέρα, αναχώρησε για την Ρωσία όπου εγκαταβιώνει τώρα σε Σκήτη της Ι.Μ. Βαλαάμ), και άλλους .
Ως ελάχιστη αναφορά ευγνωμοσύνης για την εγκάρδια φιλοξενία και την πνευματική νουθεσία που μου προσέφεραν ανεβάζω αυτό το μικρό αφιέρωμα και παρακαλώ τον πανάγαθο Θεό να χαρίζει δια πρεσβειών του γέροντα Σωφρονίου πλούσιες τις δωρεές του στην μοναστική ευεργετική αυτή αδελφότητα.
Παρακαλώ ακόμη, όσοι αδελφοί εν Χριστώ κατέχουν δικό τους υλικό όπως, ομιλίες, φωτογραφίες κλπ, που αναφέρονται στον π. Σωφρόνιο και την Ι. Μονή να το προσθέσουν σ’ αυτό το μικρό αφιέρωμα, με την αποστολή του στο ηλ.ταχυδρομείο του συλλόγου.
Είθε να έχουμε την ευλογία του Γέροντα. Αμήν.
Η Ιερά Μονή οφείλει την σύστασή της στον Γέροντα Σωφρόνιο Σαχάρωφ. Μετά από την αναχώρησή του από το Άγιον Ορος και την εγκατάστασή του στο Παρίσι, επρόκειτο να μείνει σε ένα Ρώσικο γηροκομείο βοηθώντας τον εκεί Ιερέα. Σύντομα, ο Γέροντας Σωφρόνιος δέχθηκε δυο άνδρες που ποθούσαν την Μοναστική ζωή. Ζούσαν σε εκείνο το γηροκομείο, κάνοντας αδιάλειπτη προσευχή, χρησιμοποιώντας την Ευχή του Ιησού, λόγω έλλειψης λειτουργικών βιβλίων και έτρωγαν το φαγητό που έμενε. Υπήρχαν επίσης και μερικές μοναχές που έμεναν σε εκείνο το γηροκομείο. Το 1958, ο Γέροντας Σωφρόνιος απέκτησε μια συνοδεία έξη ατόμων που ποθούσαν να γίνουν μοναχοί. Αφού όμως υπήρχαν πρακτικές δυσκολίες, Ο Γέροντας Σωφρόνιος αναχωρεί για το Tolleshunt Knights για να δει μια ιδιοκτησία. Έτσι, την άνοιξη του 1959, η νεοσύστατη Μοναστική αδελφότητα του Τιμίου Προδρόμου συγκροτείται εκεί, με την ευλογία του Μητροπολίτη Αντωνίου Bloom του Sourozh (Πατριαρχείου Μόσχας). Το Μοναστήρι, από τις απαρχές του, είχε και μοναχούς και μοναχές, επειδή ο Γέροντας Σωφρόνιος δεν ήταν σε θέση να επιβλέπει δυο ξεχωριστές αδελφότητες.
Το Μοναστήρι του Τιμίου Προδρόμου εντάχθηκε απευθείας στο Οικουμενικό Πατριαρχείο το 1965, και έτσι έγινε Πατριαρχικό. Αργότερα, το Μοναστήρι πήρε και τον τίτλο του ‘Σταυροπηγιακού’. Ο παρόν Ηγούμενος είναι ο Αρχιμανδρίτης Κύριλλος.
Όταν θεμελίωσε το Μοναστήρι, o Γέροντας Σωφρόνιος ήθελε να είναι σίγουρος πως η αδελφότητα θα εστίαζε στον εσωτερικό ασκητισμό. Έτσι το τυπικό του Μοναστηριού στηρίζεται στην αδιάλειπτη Ευχή (Κύριε ημών Ιησού Χριστέ Υιέ του Θεού ελέησόν με) για περίπου 4 ώρες την ημέρα και την τέλεση της Θείας Λειτουργίας 3-4 φορές την εβδομάδα. Το τυπικό έχει βασιστεί στην πολύχρονη εμπειρία του Γέροντα Σωφρονίου της Αθωνικής Ερήμου και της Αθωνικής Σκήτης του Αγίου Νικοδήμου και του Αγίου Παϊσίου Βελικόφσκι.
………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………..
Γέρων Σωφρόνιος Σαχάρωφ – Ο θεολόγος του ακτίστου φωτός
Ο Γέροντας Σωφρόνιος Σαχάρωφ (22/09/1896 – 11/7/1993) ήταν Ρώσος Ορθόδοξος Ιερομόναχος που ξεκίνησε τη μοναχική του ζωή στο Άγιο Όρος, στη Ρωσική Μονή του Αγίου Παντελεήμονος και θεωρείται από την ορθόδοξη παράδοση ως ένας από τους χαρισματικότερους μοναχούς του 20ου αιώνα.
Γεννήθηκε στη Μόσχα και ήταν μέλος 9μελούς οικογένειας. Το κοσμικό όνομά του ήταν Σέργιος, ενώ έδειχνε από μικρός ιδιαίτερη θεολογική κλίση. Εν αρχή ασχολήθηκε με την ζωγραφική, ενώ ασχολήθηκε με τον Βουδισμό και τον Ινδουισμό. Όταν απογοητεύτηκε από τη φιλοσοφία των Ανατολικών θρησκειών, στράφηκε προς το Χριστιανισμό και πιο συγκεκριμένα την Ορθοδοξία. Σε ηλικία 25 ετών μετακινήθηκε στη Γαλλία, προσπαθώντας να βρει εργασία ως ζωγράφος. Στη Γαλλία κατάφερε να γίνει δεκτός στους καλλιτεχνικούς κύκλους, όμως τελικά στράφηκε προς το χριστιανισμό με περισσότερο ζήλο αφού ούτε αυτό τον γέμιζε όπως ο ίδιος αργότερα ομολόγησε και έτσι στράφηκε σε ηλικία 29 ετών στη θεολογία, εισαγόμενος στο Ορθόδοξο Θεολογικό Ινστιτούτο στο Παρίσι. Όπως έλεγε και ο ίδιος:
«Ήμουν στο Παρίσι, τα είχα όλα, ζούσα με τον καλλιτεχνικό κόσμο του Παρισιού και συμμετείχα σε όλες τις εκδηλώσεις. Όμως τίποτα δεν μου έδινε χαρά και ανακούφιση. Μετά από κάθε εκδήλωση του καλλιτεχνικού κόσμου, είχα μέσα μου κενό και αγωνία. Ο λογισμός μου, μου έλεγε πως κάτι πρέπει να κάμω, για να φύγω από το αδιέξοδο, που με συνείχε. Όμως δεν έβρισκα λύση. Ένα βράδυ, μετά από μία διασκέδαση, ανέβαινα στο σπίτι μου με σκυμμένο το κεφάλι και αργό βήμα. Έλεγα πως αυτή η ζωή είναι βάναυση, είναι ανιαρή. Τότε σκέφτηκα να γίνω μοναχός, όμως πού και πώς δεν είχα ιδέα. Ήμουν Ρώσος εμιγκρέ-πρόσφυγας στη Γαλλία. Εκεί υπήρχαν πολλοί Ρώσοι, οι οποίοι ίδρυσαν το Θεολογικό Ινστιτούτο Του Αγίου Σεργίου… Στο Ινστιτούτο του Αγίου Σεργίου, όλοι μιλούσαν για Θεό, αλλά Θεό δεν είδα, ενώ όταν πήγα στο Άγιο Όρος, κανείς δεν μιλούσε για Θεό και όλα έδειχναν τον Θεό».
Με το πέρας των σπουδών έλαβε την απόφαση να μονάσει. Έτσι εγκαταστάθηκε στη Ρωσική Μονή του Αγίου Παντελεήμονος στο Άγιο Όρος, το 1925. 4 έτη αργότερα θα γνωρίσει τον Άγιο Σιλουανό τον Αθωνίτη, ο οποίος έμελλε να γίνει ο πνευματικός καθοδηγητής του. Εν συνεχεία αναχώρησε για τα Καρούλια του Αγίου Όρους το 1938, που ασκήτεψε αυστηρά. Το 1948 εξήλθε από το Άγιο Όρος ώστε να χειρουργηθεί στη Γαλλία και έτσι εξέδωσε σε βιβλίο και το βίο του Αγίου Σιλουανού, που εν τω μεταξύ εκοιμήθη. Εν συνεχεία εξέδωσε και άλλα βιβλία το «Περί προσευχής», το «Άσκηση και Θεωρία» και «Η ζωή Του ζωή μου». Την ίδια εποχή επισκέφτηκε και τη Μόσχα μετά από πολλά χρόνια και έκτοτε έμελλε να έχει πιο στενούς δεσμούς με την πόλη. Το 1963 εγκατέλειψε το Άγιο Όρος και ίδρυσε μια χριστιανική αδελφότητα, χτίζοντας παράλληλα και ένα μοναστήρι αφιερωμένο στον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο στο Έσσεξ. Εκεί έμεινε μέχρι και τέλος της ζωής του, όταν και εκοιμήθη, το 1993 σε ηλικία 97 ετών.
Είναι αξιοσημείωτο το γεγονός ότι ο Γέροντας Σωφρόνιος προγνώριζε πότε θα γίνει η κοίμησή του. Όταν πληροφορήθηκε πως η κρύπτη του Μοναστηριού θα ολοκληρωνόταν στις 12/7, είπε ότι θα ήταν έτοιμος. Στις 11/7 κοιμήθηκε στις 14/7 έγινε η εξόδιος ακολουθία στην οποία παρίσταντο πολλοί μοναχοί από όλο τον κόσμο. Επίσης, όπως είχε πει ο Γέροντας Σωφρόνιος, η κοίμηση της Μητέρας Ελισάβετ – της πιο γηραιάς μοναχής – θα ήταν στις 24/7.
Ένας από τους λόγους για τους οποίους ο Γέροντας Σωφρόνιος πήγε στο Παρίσι, ήταν και η έκδοση των συγγραμμάτων του Αγίου Σιλουανoύ. Όταν ο Γέροντας εγκαταστάθηκε στην Αγγλία, το Μοναστήρι ανέλαβε αυτές τις εκδόσεις. Το 1973, εκδόθηκε μια πληρέστερη μετάφραση της ζωής του Αγίου Σιλουανoύ καθώς και μια συλλογή με τους ιερούς του Λόγους το 1975. Μετά από αυτές τις εκδόσεις, ο Γέροντας Σωφρόνιος άρχισε να εκδίδει τα δικά του συγγράμματα. Το 1987, έγινε η επίσημη ανακήρυξη του Αγίου Σιλουανoύ του Αθωνίτου από την Ιερά Σύνοδο του Οικουμενικού Πατριαρχείου.
——————…………………………………………………………………………………………………..————————————–
Τελευταίες ημέρες και η ταφή του π. Σωφρονίου
Η νεκρώσιμη ακολουθία του Αρχιμανδρίτη Σωφρονίου έγινε στις 2:00 μ.μ., στις 14 Ιουλίου 1993 στην κεντρική εκκλησία του μοναστηριού, και ενταφιάστηκε σε μια κρύπτη που χτίστηκε ειδικά για την ταφή των μελών της κοινότητας. Παρουσία περίπου τετρακοσίων ή περισσοτέρων προσώπων που αποτελούνταν από Ιεράρχας και πρεσβυτέρους της τοπικής ελληνικής και της ρωσικής Εκκλησίας, μαζί με τους πιστούς. Από το εξωτερικό, υπήρξαν μοναχοί από τα μοναστήρια της Σίμωνος Πέτρας και Γρηγορίου του Αγίου Όρους, Αγίου Αρσενίου στη Βόρεια Ελλάδα, Αγ. Σιλουανός στη Γαλλία, και το μοναστήρι του Καρέα στην Αθήνα. Επίσης παρόντες ήταν ένας από τους πατέρες της μονής του Αγίου Τύχωνα στη Νότια Χαναάν – Ο πατέρας Σωφρόνιος διατηρούσε μια πνευματική σύνδεση με τον Αγίου Τύχωνα για πολλά χρόνια,.
Η νεκρώσιμη ακολουθία, συμπεριλαμβάνοντας το τελευταίο φιλί και η πομπή προς την κρύπτη διήρκεσε λίγο περισσότερο από τέσσερις ώρες. Είναι ενδιαφέρον να σημειωθεί ότι στην κοινότητα είχε πρόσφατα ανακοινωθεί από τις τοπικές αρχές ότι ο μόνος νόμιμος τρόπος που θα μπορούσε να θάψει κανείς εντός της μονής ήταν να οικοδομηθεί μια υπόγεια κρύπτη. Όταν τα σχέδια έγιναν για την κατασκευή της, ο πατέρας Σωφρόνιος είπε, “δεν θα πάει μέχρι να είναι έτοιμος.” Και όταν το έργο ήταν καλά σε εξέλιξη, κοινοποίησε ο Ηγούμενος ότι θα είναι έτοιμη για την πρώτη ταφή στις 12 Ιουλίου. Ο πατέρας Σωφρόνιος απάντησε όταν του το είπαν, “θα είμαι έτοιμος.” Και έτσι στις 11 Ιουλίου, περίπου στις 8.00 π.μ., κατά τη διάρκεια μιας αγρυπνίας που πραγματοποιήθηκε στο μοναστήρι, ο πατέρας Σωφρόνιος εκοιμήθει εν Κυρίω.
Ας είναι αιωνία του η μνήμη!
Όποιος έμαθε από τον ίδιο του τον εαυτό του σε ποιο βάθος και σε ποια ένταση μπορούν να φτάσουν οι οδύνες του ανθρωπίνου πνεύματος, όταν αποχωριστή από το φως της αληθινής υπάρξεως, κι όποιος κοντά σ’ αυτό έμαθε και το μεγαλείο του ανθρώπου, όταν βρίσκεται κοντά στο Θεό. Μόνο αυτός γνωρίζει πως κάθε ανθρώπινη ύπαρξη έχει αιώνια αξία, μεγαλύτερη απ’ όλο τον υπόλοιπο κόσμο….». (Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΣΙΛΟΥΑΝΟΣ, σελ. 105-106).2). «…Η προσευχή του Ιησού κατά την ουσίαν αυτής υπέρκειται παντός εξωτερικού σχήματος, εν τη πράξει όμως οι πιστοί ένεκα της ανικανότητος αυτών να σταθούν εν αυτή «καθαρώ νοΐ» επί μακρόν χρόνον, χρησιμοποιούν το κομβοσχοίνιον χάριν πειθαρχίας.
Εν τω Αγίω Όρει του Άθω το πλέον διαδεδομένον κομβοσχοίνιον φέρει εκατό κόμβους διηρημένους εις τέσσαρα μέρη των είκοσι πέντε κόμβων. Ο αριθμός των προσευχών και των μετανοιών καθ’ ημέραν και νύκτα ορίζεται αναλόγως της δυνάμεως εκάστου και των πραγματικών συνθηκών της ζωής αυτού…». (Περί Προσευχής,http://www.rel.gr/index.php?rpage=geron … &link_id=3).3). «…Κατά την εκκλησιαστικήν αντίληψιν υπάρχουν τρεις βαθμοί πνευματικής καταστάσεως του ανθρώπου: η υπερφυσική κατάστασις, η φυσική και η παρά φύσιν ή εναντίον της φύσεως.
Η παρθενία και η μοναχική σωφροσύνη, εννοούμεναι ως δωρεαί της χάριτος, ανήκουν εις την πρώτην κατάστασιν. Εις την δευτέραν κατάστασιν κατατάσσεται ο ευλογημένος γάμος. Πάσα άλλη μορφή σαρκικής ζωής είναι πνευματικώς ή κατωτέρα ή παρά φύσιν…
Ο καθηγιασμένος γάμος, ο πειθαρχημένος, ο χωρίς διαστροφήν, διατηρεί τον άνθρωπον φυσικώς και ηθικώς, ενώ πάσα άλλη μορφή σαρκικής απολαύσεως, έστω και υπό ονειρώδη μόνον μορφήν, διαφθείρει ολόκληρον τον άνθρωπον, ήτοι την ψυχήν και το σώμα». (ΑΣΚΗΣΙΣ ΚΑΙ ΘΕΩΡΙΑ, Περί των βάσεων της ορθοδόξου ασκήσεως, σελ. 62 και http://www.rel.gr/index.php?rpage=geron … &link_id=1).4). «…Δια τους λόγους τούτους είμεθα κατηγορηματικώς πεπεισμένοι ότι είναι αναγκαία η χρήσις της παραδεδομένης Λειτουργικής γλώσσης εν ταις εκκλησιαστικαίς ακολουθίαις. Ουδόλως υπάρχει ανάγκη αντικαταστάσεως αυτής υπό της γλώσσης της καθ’ ημέραν ζωής, πράγμα όπερ αναποφεύκτως θα καταβιβάση το πνευματικόν επίπεδον και θα προξενήση ούτως ανυπολόγιστον ζημίαν.
Είναι άτοποι οι ισχυρισμοί περί του δήθεν ακατανοήτου δια πολλούς συγχρόνους ανθρώπους της παλαιάς εκκλησιαστικής γλώσσης, μάλιστα δε δι’ ανθρώπους εγγραμμάτους και πεπαιδευμένους εισέτι. Δι’ αυτούς η εκμάθησις εντελώς μικρού αριθμού λέξεων, αίτινες δεν είναι εν χρήσει εις την καθ’ ημέραν ζωήν, είναι υπόθεσις ολίγων ωρών.
Πάντες ανεξαιρέτως καταβάλλουν τεραστίας προσπαθείας δια την αφομοίωσιν πολυπλόκων ορολογιών διαφόρων τομέων της επιστημονικής ή της τεχνικής γνώσεως, της πολιτικής, της νομικής και των κοινωνικών επιστημών, γλώσσης φιλοσοφικής ή ποιητικής και τα παρόμοια.
Δια τί λοιπόν αναγκάζομεν την Εκκλησίαν να απολέση γλώσσαν απαραίτητον δια την έκφρασιν υψίστων μορφών της θεολογίας και των πνευματικών βιωμάτων;…». (ΟΨΟΜΕΘΑ ΤΟΝ ΘΕΟΝ ΚΑΘΩΣ ΕΣΤΙ, Περί της λειτουργικής γλώσσης, σελ. 375 και http://www.rel.gr/index.php?rpage=geron … &link_id=5 ).
5). «…Προσήλωσε το νου σου στο Θεό και θα ‘ρθει η στιγμή κατά την οποία θα αισθανθείς το άγγιγμα του Αιώνιου Πνεύματος στην καρδιά σου. Αυτό το θαυμάσιο πλησίασμα του πανάγιου Θεού, υψώνει το πνεύμα στις σφαίρες του άκτιστου Όντος και ο νους λαβαίνει πείρα όλων όσα υπάρχουν εκεί.
Η αγάπη ξεχειλίζει σαν ποταμός φωτός σε όλη τη κτίση. Η φυσική καρδιά αισθάνεται αυτή την αγάπη σαν πνευματική, μεταφυσική…». (Η ζωή Του ζωή μου, 11. Η πείρα της αιωνιότητας με την προσευχή, σελ.109).
6). «… Οι πιστεύοντες εις τον Χριστόν δια πίστεως ελευθέρας πάσης αμφιβολίας ως Θεόν Δημιουργόν και Θεόν Σωτήρα ημών, εν παραφορά μετανοίας, λαμβάνουν πείραν και του άδου και της αναστάσεως, πριν ή γευθούν του σωματικού θανάτου.
Η μετάνοια είναι απλώς νοητική πράξις, ως αλλαγή της διανοητικής ημών προσεγγίσεως προς παν τελούμενον εν τω κόσμω.
Η αλλαγή αύτη, η στροφή του νοός, συνοδεύεται κατά φυσικόν τρόπον υπό αισθήσεως πικρίας δια την αχρειότητα ημών και υπό θλίψεως καρδίας δια τον χωρισμόν ημών από του Αγίου Θεού….». (ΟΨΟΜΕΘΑ ΤΟΝ ΘΕΟΝ ΚΑΘΩΣ ΕΣΤΙ, Περί μετανοίας, σελ. 69).
7). «… Αγωνίζομαι να περιγράψω την Επιστήμην, την πλέον μεγαλειώδη εξ όσων γνωρίζει η Γη και ο Ουρανός. Αφομοιούται αύτη ουχί εν ολίγοις χρόνοις ακαδημαϊκών σπουδών, αλλά δι’ όλης της υπάρξεως ημών.
Η οντολογική και ουχί αφηρημένη γνώσις αποκτάται δια της συμμετοχής ημών εις το είναι. Δια το της φλογεράς μετανοίας και της διαμονής ημών εν τω πνεύματι των εντολών δίδεται εις ημάς η φοβερά αύτη ευλογία…». (ΟΨΟΜΕΘΑ ΤΟΝ ΘΕΟΝ ΚΑΘΩΣ ΕΣΤΙ, Περί της Γεθσημανίου προσευχής, σελ. 388).
8). «… Η αληθινή Εκκλησία διαφυλάσσει πάντα άθικτη τη διδασκαλία του Χριστού, αλλά δεν την κατανοούν όλοι όσοι θεωρούν τον εαυτό τους μέλος της Εκκλησίας και μιλούν μάλιστα εξ ονόματός της. Γιατί οι θύρες της αγάπης της είναι διάπλατα ανοιγμένες για κάθε άνθρωπο, ανεξάρτητα από την πνευματική του πρόοδο, αρκεί να ομολογεί πίστη και πόθο για σωτηρία.
Γι’ αυτό στη δεδομένη εμπειρική ζωή της Εκκλησίας παρουσιάζεται πάντα μια ανάμειξη της αλήθειας που εκδηλώνεται στην αγιότητα του βίου, με την αναλήθεια που εισάγεται από τις αμαρτίες των ασθενών μελών της, χωρίς ν’ αποκλείονται και ορισμένοι εκπρόσωποι της αγίας ιεραρχίας…». (Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΣΙΛΟΥΑΝΟΣ, σελ. 265).
9). «Ευλογία Κυρίου μενέτω εφ’ υμάς εις τους αιώνας, του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν.
Ευχαριστώ πάντας υμάς, τους προσελθόντας σήμερον, καθ’ ήν ημέραν εορτάζομεν την μνήμην του μεγάλου και πολυπαθούς δια την Εκκλησίαν του Χριστού Σωφρονίου, του αναδειχθέντος Πατριάρχου Ιεροσολύμων.
Ολίγος χρόνος έμεινε εις εμέ να ζήσω μεθ’ υμών. Αλλά Εκείνο το Πνεύμα το Άγιον, το εκ του Πατρός εκπορευόμενον, το Οποίον εφανέρωσεν εις ημάς ο Υιός Ιησούς Χριστός, παραδίδω υμάς. 11 Μαρτίου 1993». (ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΛΟΓΟΣ, ΑΣΚΗΣΙΣ ΚΑΙ ΘΕΩΡΙΑ, σελ. 191).
πηγή: ΟΟΔΕ (http://www.oodegr.com/)
………………………………………………………………………………………………………………………………………………………..
Ότι Συ, καρδιογνώστα αγαθέ, γινώσκεις πάσαν την πενίαν και την αφρωσύνη μου, την τυφλότητα και την αχεριότητά μου, αλλά και αι θλίψεις της καρδίας μου και οι στεναγμοί της ψυχής μου ενωπιόν Σου εισί. Διο και δεόμαι Σου; Εισάκουσον μου εν τη[ι] θλίψει μου και έμπλησόν με άνωθεν της δυνάμεως Σου – ανάστησόν με τον παραλυμένον τη[ι] αμαρτία, ελευθέρωσόν με τον δουλωθένατ τοις πάθεσιν, ίασαι με από παντός τραύματισμος εν εμοί κεκρημμένου- καθάρισόν με από πάσης κηλίδος σαρκός και πνεύματος , συγκράτησον με από πάσης εσωτερικής και εξωτερικής κινήσεως μη ευαρέστου ενώπιον Σου αλλά και επιβλάβους δια τον πλησίον μου.
Δεομαί σου: Νομοθέτησον με εν τοίς τρίβοις των εντολών Σουκαι μέχρις εσχάτης μου αναπνοήςμη επιτρέψης παρεκκλίναι του φωτός των προσταγμάτων Σου, εώς αν αποβώσι ταύτα ο μόνος νόμος όλης της υπαρξεώς μου, προσκαίρου δε και αιωνίου.
Ο Θεός, ο Θεός μου, περί πολλών και μεγάλων δέομαι Σου εγώ, Συ δε μη παρίδης με μηδέ απορρίψης με από του Προσώπου Σου δια την θρασύτητά μου και παρρησίαν μου, αλλά τη[ι] δυνάμει της αγάπης Σου οδήγησον με κατά τα διαβήματα Σου. δος μοι αγαπάν Σε ώς Σύ ενετείλω ημίν , εξ όλης της καρδίας μου , εξ όλης της διανοίας μου, εξ όλης της ισχυός μου , δι’όλου του είναι μου .
Ότι Συ ει μόνος Σκεπαστής ’γιος και Παντοδύναμος Υπερασπιστής της ζωής μου, και Σοι προσφέρωμεν την δοξολογίαν και την προσευχήν μου. Αμήν.
Χάρισαι μου, Κύριε, του γνώναι την αλήθείαν Σου προ του απέλθειν με εκ της ζωής ταύτης. Παράτεινον τας ημέρας μου, έως αν προσφέρω Σοι μετάνοιαν αληθινήν. Μη αναγαγής με εν τη ημίσει ημέρων μου , και όταν ευδόκησας θείναι πέρας τη[ι] ζωή μου, προγνώρισόν μοι τον θανάτον μου, ίνα η ψυχή μου ετοιμασθή[ι] προς συνάντησίν Σου. Εν εκείνη τη[ι] ημέρα, τη[ι] μεγάλη[ι] και ιερά[ι] δι’εμέ , γενού μετ’εμού, Κύριε, και αποδός μοι την αγαλλίασιν του Σωτηρίου Σου. Καθάρισον με από πάσης ανομίας κεκρυμμένης εν εμοί, και αξίωσόν με προσφέρειν Σοι καλήν απολογίαν ενώπιον του φοβερού Βήματος Σου. Αμήν
———————————————————————————————————————————————————————————
Ο γέροντας το 1993
Εργογραφία του π. Σωφρονίου Σαχάρωφ
• Ο Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης, Έσσεξ Αγγλίας 1995 (1η έκδοση 1973).
• «Η ζωή Του ζωή μου» – Αρχιμανδρίτου Σωφρονίου Σαχάρωφ.
Εκδόσεις Πουρνάρα, Θεσσαλονίκη, 1996 (πρώτη έκδοση 1977).
• «ΟΨΟΜΕΘΑ ΤΟΝ ΘΕΟΝ ΚΑΘΩΣ ΕΣΤΙ» – Αρχιμανδρίτου Σωφρονίου Σαχάρωφ.
Ιερά Σταυροπηγιακή Μονή Τιμίου Προδρόμου, Έσσεξ Αγγλίας, 1992 (πρώτη έκδοση 1985).
• «ΠΕΡΙ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ» – Αρχιμανδρίτου Σωφρονίου Σαχάρωφ.
Ιερά Σταυροπηγιακή Μονή Τιμίου Προδρόμου, Έσσεξ Αγγλίας, 1993 (πρώτη έκδοση 1991).
• «ΠΕΡΙ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΖΩΗΣ, πνευματικά κεφάλαια» – Αρχιμανδρίτου Σωφρονίου Σαχάρωφ.
Ιερά Σταυροπηγιακή Μονή Τιμίου Προδρόμου, Έσσεξ Αγγλίας, 1995 (πρώτη έκδοση 1992).
• «ΑΣΚΗΣΙΣ ΚΑΙ ΘΕΩΡΙΑ» – Αρχιμανδρίτου Σωφρονίου Σαχάρωφ.
Ιερά Σταυροπηγιακή Μονή Τιμίου Προδρόμου, Έσσεξ Αγγλίας, 1996.
• «ΑΓΩΝΑΣ ΘΕΟΓΝΩΣΙΑΣ» – Αρχιμανδρίτου Σωφρονίου Σαχάρωφ.
Ιερά Σταυροπηγιακή Μονή Τιμίου Προδρόμου, Έσσεξ Αγγλίας, 2001.
Βιβλιογραφία για τον π. Σωφρόνιο Σαχάρωφ• Αναμνήσεις από τον ΓΕΡΟΝΤΑ ΣΩΦΡΟΝΙΟ του ΕΣΣΕΞ, Δήμητρας Β. Δαβίτη, Εκδόσεις Άθως, 1999.
• Αναφορά στη θεολογία του Γέροντος Σωφρονίου, Αρχιμανδρίτη Ζαχαρία Ζάχαρου, Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου, Έσσεξ Αγγλίας, 2000.
• Αγώνας θεογνωσίας, Έσσεξ Αγγλίας 2004.
• «Οίδα άνθρωπον εν Χριστώ» – Μητρ. Ναυπάκτου και Αγ. Βλασίου Ιεροθέου, Ιερά Μονή Γενεθλίου της Θεοτόκου, 2007.
• «Αγαπώ άρα υπάρχω» – π. Νικολάου Σαχάρωφ, Εκδόσεις Εν πλω, 2007.
• Γράμματα στη Ρωσία
, Έσσεξ Αγγλίας 2009.Η Επίσκεψη στο ΜοναστήριΠαραθέτω παρακάτω πληροφορίες πως μπορεί κανείς να επικοινωνήσει και να επισκεφτεί το μοναστήρι από την Ελλάδα.Το μοναστήρι δεν έχει ιστοσελίδα και δεν έχει διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Μπορείτε να τους γράψετε στη διεύθυνση:
The Old Rectory
Rectory Road
Tolleshunt Knights
Maldon
Essex
Αγγλία
CM9 8EZ
και στο τηλέφωνο: 0044 1621 816471
Για διαμονή στο μοναστήρι, να ζητήσετε την αδελφή Paula.
Να είστε υπομονετικοί και προετοιμασμένοι ότι θα δοκιμάσετε αρκετές φορές για να πιάσετε. Δοκιμάστε το πρωί και αργά το απόγευμα.
Υπάρχουν πτήσεις από την Ελλάδα προς το αεροδρόμιο Stansted και Heathrow.
Από το Stansted υπάρχει ένα λεωφορείο για Colchester (διαρκεί περίπου μία ώρα). Από εκεί μπορείτε να πάρετε ένα ταξί για το μοναστήρι (διαρκεί περίπου μισή ώρα), η οποία (κατά τη διάρκεια της ημέρας) θα κοστίσει περίπου £ 15.
Από το αεροδρόμιο του Heathrow, μπορείτε να πάρετε το τρένο (μετρό) για το Λονδίνο (σταθμός Paddington). Στο Λονδίνο, πάρτε το μετρό για το σταθμό Liverpool Street. Από το σταθμό Liverpool Street, πάρτε το τρένο για Kelvedon. Από το σταθμό Kelvedon, πάρτε ένα ταξί για το μοναστήρι (περίπου 15 λεπτά).
Ο ευκολότερος τρόπος να φτάσετε στο μοναστήρι από το Λονδίνο είναι μέσω Liverpool Street Station για Kelvedon. Όσο για μένα, επέλεξα το αεροδρόμιο του Στάνστεντ που είναι πιο κοντά στο μοναστήρι. Από εκεί μπορείτε να πάρετε ταξί, το οποίο κοστίζει περίπου 35 λίρες ή μπορείτε να πάτε με πούλμαν στο Κόλτσεστερ και από εκεί να χρησιμοποιήσετε ταξί.
Οδηγίες πως θα φθάσετε οδικώς με το αυτοκίνητο
Οδηγείτε κατά μήκος της Α12 η οποία σας βγάζει μακριά από το Λονδίνο (προς Chelmsford, Colchester) και βγείτε στην έξοδο Kelvedon. Στη συνέχεια ακολουθήστε τις πινακίδες προς Tiptree, μέσω Tiptree, ακολουθώντας τις πινακίδες προς Tolleshunt Knights και Tolleshunt D’Arcy. Όταν φθάσετε στο Tolleshunt Knights (το χωριό), υπάρχει μια στροφή στα δεξιά σε μια απότομη (αριστερόχειρες) στροφή με ένα μικρό σημάδι λέγοντας «Μονή». Παίρνετε προς τα κάτω τον δρόμο της μονής και όταν ο δρόμος διακλαδίζεται, πηγαίνετε αριστερά, και φθάνετε στο μοναστήρι. Σταθμεύετε πέρα από τα κύρια κτίρια του μοναστηριού, στα δεξιά.
——————————————————–………………………………………….
ομιλίες για τον γέροντα:
• «Εισαγωγή στη θεολογία του Γέροντος Σωφρονίου» – Αρχιμ. π. Ζαχαρίας
• «Ο Γέροντας Σωφρόνιος» – π.Μωυσής Αγιορείτης και
• «Ο μοναχισμός ως ζωή κατ’εικόνα και καθ’ ομοίωσιν Θεού» – Ιερομόναχος Νικολάϊ Σαχάρωφ
• π. Ζαχαρίας: Ο Γέροντας Σωφρόνιος
http://www.ianos.net/ftp/Avraam/omilies_sxetikes_me_ton_p.Sofronio.zip
Ο π. Ιερόθεος μιλάει για τον π. Σωφρόνιο
http://www.paterikoslogos.com/avraam/p.Ierotheos-Sofronios.mp3
http://www.paterikoslogos.com/avraam/p.Sofronios/Obraz_Iisusa_Xrista.mp3Путь к богоподобию (Η διαδρομή προς τη θέωση)
http://www.paterikoslogos.com/avraam/p.Sofronios/Put_k_bogopodobiyu.mp3О любви, познании и вере (Σχετικά με την αγάπη, τη γνώση και την πίστη)
http://www.paterikoslogos.com/avraam/p.Sofronios/O_lubvi_poznanii_i_vere.mp3
Ομιλία του Γέροντα π. Μάξιμου της Ι.Μ. Αγ.Διονυσίου εν Ολύμπω για τον π.Σωφρόνιο
