Νέα-Ανακοινώσεις
- .
ΑΙΘΟΥΣΑ ΚΥΡΙΑΚΗ, Β΄ ΠΑΡΟΔΟΣ ΕΙΡΗΝΗΣ 2, (Κέντρο, παραπλεύρως Ταχυδρ. Ταμιευτηρίου), τηλ. 2351022183
.
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
ΣΥΝΑΞΕΩΝ
ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2019.
.
ΓΙΑ ΜΕΓΕΝΘΥΣΗ ΚΛΙΚ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ
ΔΕΥΤΕΡΑ Κύκλος μελέτης Ἁγίας Γραφῆς γιὰ κυρίες 6.00 μ.μ.
.
ΤΕΤΑΡΤΗ
.Κύκλος μελέτης Ἁγίας Γραφῆς 6.30 μ.μ.
ΣΑΒΒΑΤΟ (κάθε 2ο του μήνα)
Ὁμιλία – Κύκλος Μ.Α.Γραφῆς 6.30 μ.μ
ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΜΗΝΙΑΙΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΟΥ ΑΝΑΚΟΙΝΩΝΕΤΑΙ Κ ΑΙ ΔΗΜΟΣΙΕΥΕΤΑΙ
.
ΩΡΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ (επάνω από την αίθουσα του συλλόγου)
.
ΔΕΥΤΕΡΑ, ΤΕΤΑΡΤΗ, ΣΑΒΒΑΤΟ
5.00 μ.μ. – 9.00 μ.μ.
Ι. Μονές της Μητροπόλεως
Επισκέψεις
Η ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ (ΚΕΙΜΕΝΟ ΚΑΙ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ)
Αβραάμ Σαλασίδης
Την Πέμπτη 4 Οκτωβρίου το απόγευμα ο πρωτοπρεσβύτερος του Ι. Ν. Θείας Αναλήψεως π. Μιχαήλ Κουρσιουμπάς, τέλεσε τον αγιασμό για τη νέα περίοδο λειτουργίας στην αίθουσα της Κυριακής.
Μετά τον αγιασμό ο π. Μιχαήλ μίλησε με θέμα: «Οι αμαρτίες μας και πως θεραπεύονται». Αναφερόμενος σε εδάφια της Αγίας Γραφής και των Πατέρων, τόνισε ότι καμία αμαρτία δεν είναι μεγαλύτερη της αγάπης του Θεού. Όλες συγχωρούνται αρκεί ο άνθρωπος, έγκαιρα και έγκυρα, να μετανοήσει. Η μετάνοια επαναφέρει, επανορθώνει, ανορθώνει. Με τις ενοχές, τις τύψεις και την απελπισία, δεν επιτυγχάνεται ποτέ η μετάνοια. Ο Θεός πάντοτε μας περιμένει, δεν μας απαρνιέται ποτέ και δεν πρέπει να απελπιζόμαστε.
Αὔριο Τετάρτη 10/10/2018 στίς 6.30 μ.μ. ὁ κ. Εὐστράτιος Χατζηαθανασίου, θεολόγος, ἱεροκήρυκας τῆς Ι. Μ. Θεσσαλονίκης, θὰ μιλήσει μὲ θέμα τὴν Εὐχαριστία τοῦ χριστιανοῦ τὸ βασικὸ κέντρο πέριξ του ὁποίου τὰ πάντα κινοῦνται, κατανοῦνται καὶ ὑφίστανται.
——————————————————————————————
Μεθαύριο Πέμπτη 11/10/2018, στὶς 6.30 μ.μ. ὁ Ἀρχιμ. π. Σάββας Ἁγιορείτης θὰ μιλήσει μὲ θέμα: Ἡ ἀνάγκη πνευματικοῦ ὁδηγοῦ, Ἀσκητικά Ἀββᾶ Δωροθέου (Ζ΄)
ΚΥΡΙΑΚΕΣ ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2018
ΕΝΔΙΑΜΕΣΑ ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2018
Τα κηρύγματα του μήνα (της Κυριακής και των ενδιάμεσων ημερών) του μακαριστού επισκόπου Αυγουστίνου Καντιώτη.
Όλη η σειρά των κηρυγμάτων (κατά μήνα και έτος) στο μενού ΤΑ ΈΝΤΥΠΑ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ.
Ο ΙΕΡΑΠΟΣΤ. ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΚΥΡΙΑΚΗ ΔΙΟΡΓΑΝΩΝΕΙ ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑΤΙΚΗ ΕΚΔΡΟΜΗ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ 14 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ ΣΤΙΣ ΙΕΡΕΣ ΜΟΝΕΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΜΙΚΡΟΚΑΣΤΡΟΥ ΚΑΙ ΑΓ.ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ ΠΑΛΑΙΟΓΡΑΤΣΑΝΟΥ ΚΟΖΑΝΗΣ. ΜΕΤΑ ΤΗΝ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ κ ΤΟΝ ΕΣΠΕΡΙΝΟ ΘΑ ΜΙΛΗΣΟΥΝ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΕΣ Η ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΘΕΟΛΟΓΙΑ κ Ο ΑΡΧΙΜ. π ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΜΥΡΟΥ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΑ. ΕΠΙΣΥΝΑΠΤΕΤΑΙ ΤΟ ΑΝΑΛΥΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ.
.
Αγίου Λουκά Αρχιεπισκόπου Κριμαίας
Πρέπει να ελέγχουμε ο ένας τον άλλον, όταν βλέπουμε κάποια σφάλματα; Υπάρχει διαφορά, όταν βρίζει κανείς ή όταν ελέγχει κάποιον;
Ίσως μερικοί από σας, που διαβάζουν την Αγία Γραφή, προβληματίζονται, όταν βλέπουν πως ο Κύριος ενώ μας απαγορεύει να λέμε τον πλησίον μας «ανόητε» και «ηλίθιε», και αυτός που το κάνει, σύμφωνα με το λόγο Του, είναι ένοχος της φωτιάς της κολάσεως.
Ενώ λοιπόν λέει αυτά, ο Ίδιος πολλές φορές χρησιμοποιεί σκληρά λόγια για κάποιους ανθρώπους, όπως στην περίπτωση του αρχισυναγώγου, στον οποίον είπε· «υποκριτά».
Επίσης πολλές φορές έλεγε υποκριτές τους γραμματείς και τους φαρισαίους.
Αυτούς έλεγε ακόμα· «όφεις, γεννήματα εχιδνών» (Μτθ. κγ΄, 33).
Μια φορά, όταν ο Κύριος Ιησούς Χριστός ήταν στην Ιουδαία, Τον προειδοποίησαν ότι ο Ηρώδης θέλει το θάνατό του και Τον συμβούλεψαν όσο γίνεται πιο γρήγορα να φύγει από την Ιουδαία. Και τι απάντησε τότε ο Χριστός; Πολύ ήρεμα είπε το εξής· «Πορευθέντες είπατε τη αλώπεκι ταύτη· ιδού εκβάλλω δαιμόνια και ιάσεις επιτελώ σήμερον και αύριον, και τη τρίτη τελειούμαι» (Λκ, 13, 32). Αλεπού είπε τον Ηρώδη.
Μια φορά ονόμασε «Σατανά» τον μεγαλύτερο απόστολο και τον πιο αγαπητό φίλο του, τον Πέτρο· «ύπαγε οπίσω μου, Σατανά· σκάνδαλόν μου ει· ότι ου φρονείς τα του Θεού, αλλά τα των ανθρώπων» (Μτ. 16, 23).
Γνωρίζετε ότι μερικές φορές ο Κύριος οργιζόταν, δύο φορές έδιωξε εμπόρους από το ναό και αναποδογύρισε τα τραπέζια των αργυραμοιβών. Επίσης γνωρίζετε πως μια φορά έφτιαξε μαστίγιο από σκοινιά και έδιωξε από το ναό αυτούς που πουλούσαν εκεί ζώα. Φοβερή ήταν μερικές φορές η οργή του Υιού του Θεού.
Τι λοιπόν μπορούμε να πούμε εμείς; Είναι δυνατόν να υπάρχει ακόμα και ίχνος αντίφασης σ’ αυτά που έκανε και που δίδασκε ο Κύριος Ιησούς Χριστός; Είναι δυνατόν να παρέβαινε ο ίδιος την εντολή που μας είχε δώσει και σύμφωνα με την οποία είναι αμαρτία να λέμε ανόητο τον πλησίον μας;
Ασφαλώς όχι. Στον Κύριο Ιησού Χριστό το «ναι» είναι «ναι» και το «όχι» – «όχι» και δεν υπάρχει καμία αντίφαση. Και ούτε μπορεί να υπάρχει στον Υιό του Θεού. Τότε πως μπορούν να εξηγηθούν αυτά τα λόγια και οι πράξεις του Χριστού που σας ανέφερα προηγουμένως;
Η εξήγηση είναι πολύ απλή· πρέπει να ξεχωρίζουμε τη λογική με την οποία το έλεγε η το έκανε ο Κύριος από τη λογική με την οποία το κάνουμε εμείς. Υπάρχει διαφορά, όταν βρίζεις κάποιον ή όταν τον ελέγχεις. Εμείς όταν λέμε στον πλησίον μας «ανόητε« ή «ηλίθιε«, τι εκφράζουμε μ’ αυτές τις λέξεις; Την περιφρόνησή μας. Τον προσβάλλουμε μ’αυτό τον τρόπο και τον βρίζουμε. Αυτό ακριβώς απαγορεύει ο Κύριος Ιησούς Χριστός με την εντολή του.
Και ποιά σημασία έχουν τέτοια σκληρά λόγια στο στόμα του Χριστού; Γιατί έλεγε σε μερικούς ανθρώπους «όφεις, γεννήματα εχιδνών» η «πορευθέντες είπατε τη αλώπεκι ταύτη»; Το έλεγε για να τους ελέγξει. Υπάρχει μεγάλη διαφορά, όταν βρίζει κανείς η όταν ελέγχει κάποιον. Ο νόμος του Θεού δεν μας επιτρέπει να προσβάλλουμε τον πλησίον μας, ενώ το να ελέγχουμε κάτι που δεν είναι σωστό μας το παραγγέλλει η ίδια η Αγία Γραφή· «μη συγκοινωνείτε τοις έργοις τοις ακάρποις του σκότους, μάλλον· δε και ελέγχετε» (Εφ. ε΄ 11).
Στις επιστολές του προς Τιμόθεον ο απόστολος Παύλος μας δίνει την εξής εντολή· «Τους αμαρτάνοντας ενώπιον πάντων έλεγχε, ίνα και οι λοιποί φόβον έχωσι» (Α΄ Τιμ. ε΄ 20). «Κήρυξον τον λόγον, επίστηθι ευκαίρως ακαίρως, έλεγξον, επιτίμησον, παρακάλεσον, εν πάση μακροθυμία και διδαχή» (Β΄ Τιμ. δ΄ 2).
Βλέπετε, το να ελέγχουμε κάτι που δεν είναι σωστό, είναι η εντολή του αποστόλου Παύλου. Όχι μόνο δεν πρέπει να έχουμε καμία συμμετοχή στα έργα του σκότους, αλλά και να τα ελέγχουμε. Δεν μας επιτρέπεται να προσπερνάμε με αδιαφορία και σιωπή την κακία και την ασέβεια, αλλά πρέπει να τα ελέγχουμε. Κάθε φορά που ο Κύριος Ιησούς Χριστός έλεγε κάποιο λόγο σκληρό, τον έλεγε, επειδή ήθελε να ελέγξει την κακία. Δεν προσέβαλλε την αξιοπρέπεια εκείνων των ανθρώπων τους οποίους ονόμαζε αλεπούδες η ακόμα και γεννήματα εχιδνών. Ήθελε μόνο να ελέγξει το ψέμα που είχαν μέσα τους, διότι η υποκρισία είναι ένα είδος ψέματος και ο πατέρας του ψεύδους είναι ο διάβολος.
Ο Κύριος Ιησούς Χριστός δεν μπορούσε να μη ελέγχει το ψέμα και την υποκρισία. Πάντα τα έλεγχε και πολύ έντονα. Διότι υπάρχει οργή που είναι θεία και μία τέτοια οργή είναι εντολή του Θεού. Αυτή η οργή πρέπει να ανάβει μέσα μας κάθε φορά, όταν βλέπουμε πως προσβάλλουν ιερό και όσιο. Τέτοια οργή ανάγκασε τον μεγάλο ιεράρχη και θαυματουργό, τον άγιο Νικόλαο στην Α΄ Οικουμενική Σύνοδο να χαστουκίσει τον Άρειο.
Από την ίδια θεία οργή ο Κύριος Ιησούς Χριστός έφτιαξε μαστίγιο από σκοινιά και έδιωξε τους εμπόρους από το ναό. Η φλογερή του οργή έκαιγε τους ασεβείς. Υποκριτές έλεγε εκείνους που ήταν τέτοιοι στην πραγματικότητα. Ήταν ανάγκη να τους ελέγχει μπροστά στον λαό, να τους βγάλει το προσωπείο της ευλαβείας, να δείξει το πραγματικό τους πρόσωπο, για να καταλάβουν οι άλλοι πως οι άνθρωποι αυτοί είναι ψεύτες. Πολύ σωστή και δικαιολογημένη ήταν στο στόμα του Υιού του Θεού η λέξη «υποκριτά«, που Αυτός είπε για τον αρχισυνάγωγο. Το ίδιο και η ονομασία που έδωσε στους Γραμματείς και τους Φαρισαίους λέγοντάς τους όχι μόνο υποκριτές αλλά και «όφεις» και «γεννήματα εχιδνών«.
Διαβάστε το 23ο κεφάλαιο του κατά Ματθαίον Ευαγγελίου και θα δείτε πόση αλήθεια υπάρχει στον λόγο του Χριστού για τους Φαρισαίους, ότι πολύ δικαιολογημένα τους έδωσε αυτές τις προσωνυμίες.
Δικαιολογημένα δεν ονομάστηκε ο Ηρώδης αλεπού; Γιατί τον είπε αλεπού ο Κύριος; Τι διακρίνει την αλεπού μεταξύ των άλλων ζώων; Είναι γνωστή η πονηριά της, πως ξεγελάει και τον κυνηγό και το θύμα της. Όταν ο Κύριος Ιησούς Χριστός έλεγε τον Ηρώδη αλεπού, το έκανε για να ελέγξει την πονηριά του, την τάση του για προδοσία. Αυτό που είπε ο Κύριος για τον Ηρώδη δεν ήταν προσβολή αλλά δικαιολογημένος και σωστός έλεγχος.
Γιατί για τον απόστολο Πέτρο ο Χριστός χρησιμοποίησε την τρομερή αυτή λέξη «Σατανά»; Γιατί όταν άκουσε ο απόστολος πως ο Κύριος πρέπει να προδοθεί, να σταυρωθεί και να πεθάνει φοβερό θάνατο για τη σωτηρία του ανθρώπινου γένους, άρχισε να αντιλέγει προσπαθώντας να Τον πείσει να λυπηθεί τον εαυτό του.
Αυτό δεν είναι το έργο του Σατανά; Ο Σατανάς δεν προσπαθούσε να αποτρέψει την θυσία που ήθελε να προσφέρει ο Χριστός στον Γολγοθά; Με το στόμα του αποστόλου μιλούσε τότε ο ίδιος ο Σατανάς γι’αυτό και είπε ο Κύριος τον σκληρό αυτό λόγο· «ύπαγε οπίσω μου, Σατανά· σκάνδαλόν μου ει· ότι ου φρονείς τα του Θεού, αλλά τα των ανθρώπων» ( Μτθ. ιΫ΄ 23).
Βλέπετε ποιά είναι η διαφορά μεταξύ ύβρεως και ελέγχου; Πρέπει να ελέγχουμε ο ένας τον άλλον, όταν βλέπουμε κάποια σφάλματα. Και οι ποιμένες της Εκκλησίας πρέπει να ελέγχουν δημοσίως τους αμαρτωλούς, σύμφωνα με την εντολή του Αποστόλου Παύλου. Και μάλλον είναι υποχρεωμένοι να το κάνουν.
Πηγή: Ποιμήν
Εικόνα από: ingberg
ΑΝΑΧΩΡΗΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ 4.00 μ.μ. ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ ΣΤΑ ΤΗΛΕΦΩΝΑ 2351022183 – 6978701526. ΤΙΜΗ ΛΕΩΦΟΡΕΙΟΥ 5 ΕΥΡΩ.
ΚΥΡΙΑΚΕΣ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2018
ΕΝΔΙΑΜΕΣΑ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2018
Τα κηρύγματα του μήνα (της Κυριακής και των ενδιάμεσων ημερών) του μακαριστού επισκόπου Αυγουστίνου Καντιώτη.
Όλη η σειρά των κηρυγμάτων (κατά μήνα και έτος) στο μενού ΤΑ ΈΝΤΥΠΑ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ.
Νάσσος Καλογερόπουλος
14η Αυγούστου και οι μνήμες ξυπνάνε για τον σύγχρονο ήρωα, έμβλημα των αγώνων για την ελευθερία, τον άνθρωπο που ύφανε το όνομά του και το εξίσωσε με τον υπέρ πάντων αγώνα, τον αγώνα κατά του κατακτητή, τον αγώνα για την ελευθερία. Και δεν είναι άλλος από τον Σολωμό Σολωμού τον άνθρωπο που με την αυτοθυσία του, συγκλόνισε το παγκόσμιο στερέωμα μπαίνοντας στο πάνθεον των ανθρώπων που θυσιάστηκαν για την πατρίδα τους, για ένα ανώτερο ιδανικό, για τις αξίες τους.
Ο τίτλος παρμένος από το ομώνυμο τραγούδι που γράφτηκε ειδικά για εκείνον, περιγράφοντας με ενάργεια όσα έγιναν τότε. Μνήμες οι οποίες ακόμα μας δημιουργούν ρίγη συγκίνησης, περηφάνιας και αποτελούν φωτεινό φάρο για παρόμοιους αγώνες στο διηνεκές.
Το χρονικό
Τάσσος Ισαάκ..η σπίθα που άναψε τη φωτιά
Στις αρχές του 1996 η Κ.Ο.Μ (Κυπριακή Ομοσπονδία Μοτοσυκλετιστών) ανακοίνωσε την απόφασή της να οργανώσει τον Αύγουστο του 1996 μία μεγαλειώδη αντικατοχική πορεία από το Βερολίνο στην, κατεχόμενη Κερύνεια με σύνθημα “Απελευθέρωση η μόνη λύση”.
Η πορεία ξεκίνησε στις 2 Αυγούστου από την Πύλη του Βραδεμβούργου στο Βερολίνο, ακολουθώντας μια μεγάλη διαδρομή μέσα από χώρες της Ευρώπης. Στην πορεία πήραν μέρος και ξένοι μοτοσυκλετιστές.
Στην Κύπρο οι μοτοσυκλετιστές έφτασαν στις 10 Αυγούστου στη Λεμεσό από την Ελλάδα με πλοίο. Στις 11 Αυγούστου 7.000 μοτοσυκλετιστές θα πραγματοποιούσαν την αντικατοχική πορεία προς την Κερύνεια. Οι Τούρκοι απειλούσαν ότι θα άνοιγαν πυρ και αυτό ανησυχούσε τις αρχές της Κυπριακής Δημοκρατίας..Οι μοτοσυκλετιστές ήταν αποφασισμένοι και δήλωναν ότι δεν είχαν πρόθεση να συγκρουστούν ούτε με την αστυνομία, αλλά ούτε και με τα Ηνωμένα Έθνη και ότι η πορεία τους θα ήταν ειρηνική.
H μέρα έφτασε και εκατοντάδες μοτοσυκλετιστές άρχισαν από το πρωί να συρρέουν στο Λευκόθεο Αθλητικό Κέντρο. Παρόντες ήταν και 200 Ευρωπαίοι μοτοσυκλετιστές.
Ωστόσο μετά από συνάντηση του προέδρου και του συμβουλίου της Κ.Ο.Μ με τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας κ.Γλαύκο Κληρίδη αποφασίστηκε κάτω από έντονο παρασκήνιο να ματαιωθεί η αντικατοχική πορεία! Όπως δήλωσε ο πρόεδρος της Κ.Ο.Π, Γιώργος Χατζηκώστας, σύμφωνα με ότι του είχε αναφέρει ο Γλ.Κληρίδης, η Κύπρος ετίθετο σε κίνδυνο με προέλαση των Τούρκων.
Η κατάσταση είχε ξεφύγει από τα οργανωμένα πλαίσια. Οι μοτοσυκλετιστές άρχισαν να κινούνται προς διάφορες κατευθύνσεις. Στη Δερύνεια άρχισαν οι συγκρούσεις. Μοτοσυκλετιστές και άλλοι διαδηλωτές βρέθηκαν αντιμέτωποι με τους πάνοπλους Τούρκους και τους Γκρίζους Λύκους. Ο πετροπόλεμος δεν άργησε να αρχίσει..
Ήταν 11 Αυγούστου 1996. Ο Τάσος Ισαάκ στην προσπάθεια του να βοηθήσει έναν άλλο Ελληνοκύπριο, τον οποίο κτυπούσαν οι Τούρκοι, δέχτηκε επίθεση και έπεσε στο χώμα. Γύρω του μαζεύτηκαν και άλλοι λυσσασμένοι Τούρκοι και άρχισαν να τον κτυπούν αλύπητα με πέτρες και ρόπαλα, ενώ μέλη της Ειρηνευτικής Δύναμης παρακολουθούσαν αμέτοχοι. Μετά από λίγο ο ήρωας Τάσος Ισαάκ άφηνε την τελευταία του πνοή λίγα μέτρα μακριά από την αγαπημένη του Αμμόχωστο..
Καθοδηγητής της άνανδρης δολοφονίας του ήταν ο αρχηγός του παραρτήματος των Γκρίζων Λύκων στα κατεχόμενα, Μεχμέτ Αρσλάν. Το άψυχο κορμί του Ισαάκ μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο Παραλιμνίου.
Σολωμός Σολωμού
Τότε λοιπόν στις 14 Αυγούστου ήταν γραφτό να ακολουθήσει τα χνάρια του «αδελφού» του στη γειτονιά των αγγέλων απαρνούμενος την ζωή του ο Σολωμός Σολωμού. Τότε έμελλε το αστέρι του να λάμψει με μιας και το φως του να μας οδηγεί μέχρι και σήμερα. Τότε ξεκίνησε ο νεαρός Σολωμός το ταξίδι του για την αθανασία.
Τρεις μόλις μέρες μετά τη δολοφονία του 24χρονου τότε Τάσου Ισαάκ, από το Παραλίμνι ο οποίος ξυλοκοπήθηκε μέχρι θανάτου από τους τουρκοκύπριους παρακρατικούς και εξτρεμιστές. Τότε ο 26χρονος Σολωμός, εξάδερφος του Τάσου Ισαάκ δεν άντεξε άλλο. Το αίμα του έβραζε. Όρμησε μέσα στο πλήθος προς την κατεχόμενη πλευρά προκειμένου να κατεβάσει την τούρκικη σημαία από παρακείμενο ιστό. Δεν βαστούσε άλλο η καρδιά του να βλέπει τη σημαία του κατακτητή στα χώματά του, σε χώματα ελληνικά.
Οι κυανόκρανοι στάθηκαν αδύναμοι να τον συγκρατήσουν και μέσα σε δευτερόλεπτα είχε σκαρφαλώσει ήδη, με ένα τσιγάρο κολλημένο στο στόμα. Λες και δεν ήξερε πως λίγα μέτρα πιο κει, έστεκαν οι δολοφόνοι του. Λες και δεν άκουσε τις φωνές που τον προέτρεπαν να γυρίσει πίσω. Σαν να είχε πάρει ήδη απόφαση να δώσει μία ακόμα ζωή στον αγώνα των Κυπρίων για την Ελευθερία.Άρχισε να σκαρφαλώνει στον ιστό.
«Ρε μην πηγαίνεις κοντά ρε. Έλα έξω ρε μ@λ@κα. Θα σου ρίξουνε ρε μ@λ@άκα» ήταν οι τελευταίες λέξεις που άκουσε. Μετά τα πάντα σκοτείνιασαν.
Μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα, ο ουρανός γέμισε πυροβολισμούς. Τρεις σφαίρες καρφώθηκαν στο σώμα του Σολωμού Σολωμού, προερχόμενες από τον Κενάν Ακίν, πρώην υπουργό του ψευδοκράτους. Ακολούθησε πανδαιμόνιο με τους Τούρκους παρακρατικούς να πυροβολούν αδιακρίτως στο πλήθος. Οι Κύπριοι Εθνοφρουροί πήραν θέσεις μάχης, οπλίζοντας τα πυροβόλα που στήθηκαν σε δευτερόλεπτα στα ορύγματα, την ώρα που οι κυανόκρανοι του ΟΗΕ κοιτούσαν σαστισμένοι. Δεκάδες ήταν οι τραυματίες, ανάμεσα τους αρκετά μέλη της ειρηνευτικής δύναμης. Το άψυχο σώμα του Σολωμού απομακρύνθηκε από το σημείο και λίγη ώρα αργότερα, διαπιστώθηκε ο ακαριαίος θάνατος του.
Μέσα σε τρεις μέρες το οδόφραγμα της Δερύνειας βάφτηκε ξανά με ελληνικό αίμα, γεγονός που οδήγησε το 2008 στην καταδίκη της Τουρκίας από το Ευρωπαϊκό δικαστήριο, μιας και ουδέποτε αναζητήθηκαν οι ένοχοι των δύο δολοφονιών. Δεν είναι λίγοι εκείνοι μάλιστα, που υποστηρίζουν ότι ο δολοφόνος του Σολωμού ταξιδεύει μάλιστα συχνά και ανενόχλητος ανά την Ευρώπη, παρά το ένταλμα που είχε εκδώσει η Interpol.
Κεφάλαιο Κενάν Ακίν
Κενάν Ακίν, ο άνθρωπος πίσω από το όπλο, ο δολοφόνος της Δερύνειας όπως τον έχουν αποκαλέσει. Ο άνθρωπος που άνανδρα αφαίρεσε τη ζωή από τον Σολωμού, δηλώνοντας ανερυθρίαστα και χωρίς ίχνος μεταμέλειας ότι θα το ξαναέκανε αν γύρναγε τον χρόνο πίσω. Ένας άνθρωπος που καταζητείται από την Interpolκαι παρόλα αυτά κινείται ανενόχλητος στην Ευρώπη…σαν κύριος. Ο Κενάν Ακίν υπήρξε πρώην αξιωματικός του Τουρκικού στρατού, υπουργός του ψευδοκράτους και πράκτορας των μυστικών υπηρεσιών της Τουρκίας. Υπήρξε επίσης, άκουσον άκουσον, υποψήφιος στο Κόμμα Ελευθερίας και μεταρρύθμισης του ψευδοϋπουργού εξωτερικών Τουργκάι Αβτζί υποστηριζόμενο από ποιον άλλον; Τον Ταγίπ Ερντογάν. Ντροπή!
Γκρίζοι Λύκοι
Οι Γκρίζοι Λύκοι είναι τουρκική εθνικιστική, πολιτική οργάνωση που έχει χαρακτηριστεί ως τρομοκρατική, κάτι ανάλογο με την εγχώρια ακροδεξιά οργάνωση της Χρυσής Αυγής. Ευθύνεται για το αιματοκύλισμα του Αυγούστου του 1996 στην Κύπρο. Στα τουρκικά, Bozkutlar, αποτελεί επίσημα την νεολαία του Τουρκικού Κόμματος του Εθνικιστικού Κινήματος. Πρωτοεμφανίστηκε στα μέσα της δεκαετίας του ’60 και ανέπτυξε δράση τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό της χώρας διαθέτοντας πολλούς οπαδούς. Στο εξωτερικό οι θύλακες που ξεχωρίζουν είναι της Γερμανίας και της Ολλανδίας.
Ως έδρα της φαίνεται να είναι η Κωνσταντινούπολη.Η ιδεολογία της οργάνωσης βασικά είναι ο παντουρκισμός, η ιδέα δηλαδή για την ένωση και κοινή δράση όλων των τουρκικών φυλών και τη συμβίωσή τους σε μια νέα Τουρκική Αυτοκρατορία. Ο τουρκικός αυτός παρακρατικός μηχανισμός ελέγχει το κόμμα ΜΗΡ και διαπλέκεται με το βαθύ κράτος της Άγκυρας, με παραστρατιωτικές δυνάμεις της Τουρκίας αλλά και με Αμερικανικές Υπηρεσίες.Μάλιστα η οργάνωση αυτή αποτελούσε το μακρύ χέρι των μυστικών υπηρεσιών μέσω του συγκεκαλυμμένου προγράμματος “Γκλάντιο” ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του ’60.
Η Ελβετική εφημερίδα Neue Zürcher Zeitung, το 1990 είχε αποκαλύψει ότι η Αμερικανική DIA συντόνιζε τη δράση των Λύκων με σκοπό καταρχάς την αντιμετώπιση των Κομμουνιστών. Με τη πάροδο του χρόνου, όπως εκτίμησε ο διεθνούς φήμης Ελβετός ερευνητής Ντανιέλ Γκάνσερ, οι Γκρίζοι Λύκοι χρησιμοποιήθηκαν στα ευρύτερα σχέδια προώθησης της Νατοϊκής επιρροής στις πρώην Σοβιετικές δημοκρατίες του Καυκάσου και της Κεντρικής Ασίας.
Η οργάνωση που είχε αναλάβει τη διαχείριση του Γκλάντιο στη Τουρκία ονομαζόταν Seferberlik Taktik Kurulu από την οποία χρηματοδοτήθηκε η ανάπτυξη των Λύκων προκειμένου να σχηματιστεί μια λαϊκή βάση υποστήριξης των ενεργειών των παραστρατιωτικών ομάδων. Υπολογίζεται ότι τουλάχιστον 5.000 άτομα έχουν δολοφονηθεί στη Τουρκία τα τελευταία 40 έτη από τους Γκρίζους Λύκους συμπεριλαμβανομένης και της ομαδικής δολοφονίας 38 ακτιβιστών τη Πρωτομαγιά του 1977 στην πλατεία Ταξίμ της Κωνσταντινούπολης.
Τη δεκαετία του ’80 τα μέλη των Λύκων υπολογίζονταν σε 200.000 με 1 εκατομμύριο συμπαθούντες. Σήμερα οι αριθμοί αυτοί έχουν μειωθεί κατά το ένα τρίτο, αλλά έχει σημειωθεί μία ποιοτική αλλαγή με την εισροή περισσοτέρων γυναικών στις τάξεις της οργάνωσης (Που αποκαλούνται “Ασένα”-Λύκαινες), όπως και του εκμοντερνισμού τους με έμφαση στις νέες τεχνολογίες αλλά και τα πιο μορφωμένα στρώματα του λεγόμενου “Κοσμικού πληθυσμού” ο οποίος αντιτίθεται στον Ισλαμιστή Ερντογάν και προσπαθεί να βρει πολιτικό αντίβαρο εναντίων του.
Είναι ενδιαφέρον να ειπωθεί ότι οι Αμερικανοί στήριζαν πολλά στις Τουρκικές αυτές κινήσεις, αλλά απογοητεύτηκαν σύντομα μόλις αντιλήφθηκαν ότι οι Τούρκοι δεν έχουν τις δυνατότητες για περαιτέρω διείσδυση στο μετά-Σοβιετικό χώρο. Οι Λύκοι έχουν κατά καιρούς εξυπηρετήσεις και άλλα γεωστρατηγικά σχέδια των Αμερικανών προσφέροντας βοήθεια στους Αλβανούς του Κοσσυφοπεδίου, τους Μουσουλμάνους της Βοσνίας αλλά και την μειονότητα των Ουιγκούρων στη Κίνα η οποία διαπλέκεται με την Τουρκογενή τρομοκρατική οργάνωση ΕΤΙΜ, που εδρεύει στο Κιρζικιστάν και έχει δεχθεί Τουρκική βοήθεια στο παρελθόν.Με απλά λόγια οι Λύκοι αποτελούν ένα αρκετά ισχυρό μη κρατικό παράγοντα που εξυπηρετεί σε πολλές περιπτώσεις τα συμφέροντα της υπερδύναμης.
Σε ότι αφορά τις σχέσεις Ελλάδας-Τουρκίας, είναι προφανές ότι η ύπαρξη των Γκρίζων Λύκων δεν προδιαθέτει θετικά. Η οργάνωση αυτή αποτελεί ένα σοβαρό τροχοπέδη για οποιαδήποτε ουσιαστική προσέγγιση μεταξύ των δύο κρατών αλλά και μία απειλή εναντίον της Ελλάδας. Στο θέμα της Θράκης και της μουσουλμανικής κοινότητας οι Γκρίζοι Λύκοι και εκεί ασκούν τις πιέσεις τους, δυναμιτίζοντας το κλίμα υπέρ της ανεξαρτητοποίησης της Θράκης. Ανεπιβεβαίωτες φήμες είχαν διαδοθεί ότι οι Γκρίζοι Λύκοι στη Θράκη είχαν εκδώσει δική τους εφημερίδα, ενέργεια που αν ισχύει, αποτελεί μια ακόμη κίνηση παρεμβατισμού της υφιστάμενης μουσουλμανικής νομενκλατούρας.
Αξίζει να υπογραμμιστεί όμως ότι έχουν, κατά το παρελθόν, προξενήσει σοβαρότατες βλάβες στην Ελλάδα μέσω εμπρησμών, βομβιστικών επιθέσεων, διακίνησης πλαστών νομισμάτων και εικάζεται και δολοφονιών. Οι δολοφονίες των Ισαάκ -Σολωμού το 1996 στη Κύπρο αποτελούν ένα ακόμα μέρος του έργου που έχουν αναλάβει οι Γκρίζοι Λύκοι εκ μέρους του Τουρκικού βαθύ κράτους και γενικά αποτελούν μία σαφέστατη απειλή για την ασφάλεια της χώρας.
Στο πάνθεον των ηρώων
Στο πάνθεον των ηρώων, με την ενέργειά του αυτή, εντάχθηκε ο Σολωμός Σολωμού μαζί με τον εξάδελφό του Τάσο Ισαάκ. Παραδείγματα λαμπρά, φάροι γενναιότητας και αυταπάρνησης, αγάπης για την πατρίδα και την ελευθερία. Τώρα κατοικούν στα δώματα των ενδόξων υπέρ της πατρίδος πεσόντων και μαχομένων Ελλήνων. Η Ελλάδα και οι Κύπρος έχουν πολλά τέτοια παραδείγματα από την αρχαιότητα μέχρι και τις μέρες μας.
Διαφορετική περίπτωση είναι αυτή του πλοιάρχου Ανδρέα Ιωαννίδη, πατέρα της φίλης και συμφοιτήτριάς μου Κυριακής Ιωαννίδου, που έπεσε ηρωικά, εκτελώντας στο ακέραιο το καθήκον του, στη γνωστή υπόθεση με την έκρηξη στη ναυτική βάση στο Μαρί που στοίχισε τη ζωή σε 12 ανθρώπους. Ο κ. Ιωαννίδης έχοντας επίγνωση του καθήκοντός του δεν εγκατέλειψε ποτέ τη βάση του και τα καθήκοντά του. Είχε ενοχλήσει επανειλημμένως τους ιθύνοντες για τον κίνδυνο έκρηξης λόγω ενός κοντέινερ με κατασχεμένο οπλισμό. Αλλά εκείνοι κώφευαν επιδεικτικώς πράγμα που οδήγησε στην τραγωδία.
Με υψηλό αίσθημα ευθύνης προσπαθούσε ακόμα και την ύστατη ώρα να σβήσει την πυρκαγιά που είχε ξεσπάσει στη βάση στο συγκεκριμένο σημείο πριν την έκρηξη. Γεννημένος στρατιωτικός, καταγόμενος από την Αμμόχωστο, έτρεφε πάντα την ελπίδα ότι τα κατεχόμενα θα ξαναγίνουν Ελληνικά και θα μπορούσαν να επιστρέψουν στα σπίτια τους. Είχε πάντοτε την έγνοια και την αλληλεγγύη για τον συνάνθρωπο. Εκπαιδευμένος άρτια στους βατραχανθρώπους διέθετε όλες τις ικανότητες ενός ηγέτη. Η Κύπρος πλέον μιλούσε και θα μιλάει για ένα ήρωα στρατιώτη.Η αυτοθυσία ενός αξιωματικού και η αφοσίωση των στρατιωτών του είναι στη μία μεριά της ζυγαριάς. Η ανικανότητα και αλαζονεία των πολιτικών βαραίνει την άλλη.
Σύγκριση με σήμερα
Η Ελλάδα και η Κύπρος έχουν να μάθουν πολλά από τους ήρωές τους, από τους νεκρούς τους. Ειδικά η Ελλάδα, που διανύει μια περίοδο παρατεταμένης κρίσης, με διεφθαρμένους πολιτικούς, διαπλεκόμενους, μιζαδόρους, λαμόγια και χειραγωγούμενα μέσα ενημέρωσης. Πολιτικοί οι οποίοι στη δύσκολη στιγμή, λένε σε όλα Ναι, υποτασσόμενοι σαν άλλοι ραγιάδες στα θελήματα και τις ορέξεις των αφεντάδων τους. Πολιτικοί που με μεγάλη ευκολία, ελαφρά τη καρδία, ανερυθρίαστα, υποστέλλουν την ελληνική σημαία, σε αντίθεση με αυτούς τους ήρωες που δεν ανέχονται τη δουλεία, επιθυμούν την ελευθερία και το λάβαρό μας να κυματίζει περήφανα. Σε πολιτικούς που αθετούν τις υποσχέσεις τους εν μια νυκτί, πουλώντας το λαό αντί πινακίου φακής, εξυπηρετώντας τα μεγάλα συμφέροντα, αδιαφορώντας για τα προβλήματα του λαού. Αλλοτριωμένοι από ένα σκληρό καπιταλιστικό σύστημα, εγκλωβισμένοι στο πελατειακό κράτος που έχουν δημιουργήσει και την τάση του εθνοπροδοτισμού.
Όλοι θυμόμαστε το πούλημα και την προδοσία στα Ίμια και τις απρεπείς προς τη μνήμη των νεκρών του καταρριφθέντος ελικοπτέρου, δηλώσεις του κ. Σημίτη ότι έπεσε επειδή ήταν πολλές ώρες στον αέρα δίχως καμία νομική και ποινική επίπτωση. Πάμπολλες κυβιστήσεις, ξεθωριάσματα «κόκκινων γραμμών» και υποσχέσεων. Δεν πήρε κανείς παράδειγμα από αυτούς τους ήρωες; Αυτοί και η μνήμη τους θα πρέπει να αποτελέσουν τους φωτεινούς φάρους για μια καλύτερη Ελλάδα, για μια Ελλάδα περήφανη και ελεύθερη, αποδεσμευμένη από τα έξωθεν συμφέροντα.. Αλλαγή πολιτικής σκηνής και σκέψης απαιτείται άμεσα…
Αιωνία τους η μνήμη…
Ὦ ξεῖν᾿, ἀγγέλλειν Λακεδαιμονίοις ὅτι τῇδε // κείμεθα τοῖς κείνων ῥήμασι πειθόμενοι
Πηγή: iThesis
.
ΕΜΠΕΡΙΣΤΑΤΩΜΕΝΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΝΟΜΙΑΣ ΠΟΥ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΗΚΕ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΑΙΣΧΥΝΤΗ ΚΑΙ ΠΡΟΔΟΤΙΚΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ
Γράφει ο Γιώργος Ρωμανός
Α΄ μέρος
Οι παραβιάσεις του ελληνικού Συντάγματος και των ελληνικών νόμων
Στις 7 Δεκεμβρίου 2018 θα συζητηθεί στην ολομέλεια του Δικαστηρίου του Συμβουλίου της Επικρατείας η αίτηση των Παμμακεδονικών Ενώσεων περί: αναστολής της «Συμφωνίας των Πρεσπών», (17/6/18,) και των συμπροσβαλλόμενων πράξεων, των επιστολών του Υπουργού Εξωτερικών προς ΕΕ και ΝΑΤΟ.
Θέλω εξαρχής να τονίσω ότι η 7/12/2018 είναι μια ημερομηνία ορόσημο για παράλληλη παράσταση και προσφυγή στο ΣτΕ οποιουδήποτε Μακεδονικού Δήμου-πόλεως, Μακεδονικού φορέα, συλλόγου ή και Μακεδόνα ως άτομο, που έχουν οποιοδήποτε! έννομο συμφέρον, )εθνικό ή και απλό εμπορικό) να προσφύγουν στο ΣτΕ παράλληλα με την προσφυγή των Παμμακεδονικών οργανώσεων κατά της δουλόφρονος και προδοτικής «Συμφωνίας των Πρεσπών».
Αυτό αποτελεί μια δεύτερη ευκαιρία για κάθε Μακεδόνα πατριώτη ο οποίος με την κατάλληλη νομική και συνταγματολογική υποστήριξη μπορεί να ζητήσει την δικαίωσή του στο δικαστήριο του ΣτΕ.
Όσα θα παραθέσω είναι μόνο ένα ταπεινό ερέθισμα για τους νομικούς και συνταγματολόγους Έλληνες πατριώτες. Ως μη νομικός εύχομαι να οικοδομήσουν και να αξιοποιήσουν τις ιδέες μου, οι οποίες κατατίθενται με βαθύτατο αίσθημα αγωνιάς για την επαπειλούμενη καταστροφή της ιδιαίτερης πατρίδος μου της Μακεδονίας, της γενέτειράς μου, διαίωνια ελληνικής Θεσσαλονίκης, αλλά και της απειλούμενης, κυρίως από εσωτερικούς εχθρούς, πατρίδος μου, της Ελλάδος.
Η λεγομένη «Συμφωνία των Πρεσπών», 17/6/18, είναι παράτυπη, παράνομη και δόλια και αποτελεί το επιστέγασμα μιας νομικής απάτης με συμμετοχή διεθνών παραγόντων. Αυτή την στιγμή δεν ισχύει, διότι, όπως η ίδια προβλέπει δεν έχει ακόμη καταστεί ενεργός ούτε κυρωθεί. Είναι δε εντόνως αμφίβολο αν ποτέ κυρωθεί στον ΟΗΕ, ώστε να αποκτήσει διεθνή ισχύ και εφαρμογή για λόγους οι οποίοι ξεπερνούν το παρόν κείμενο.
Η εν λόγω «Συμφωνία» παραβιάζει τη Διεθνή νομολογία και τη Σύμβαση της Βιέννης, και είναι αποτέλεσμα παράνομων διεθνών πιέσεων και εκβιασμών προς την Ελλάδα.
Έτσι, είναι ουσία άκυρη. Ειδικότερα, στο εσωτερικό της χώρας μας, είναι αποτέλεσμα μιας λυσσώδους πολιτικής βυσσοδομίας βασιζόμενης σε νομικίστικα επιχειρήματα τα οποία παίζουν με τη νομιμοφανή τυπολογία των νόμων και του Συντάγματος, αλλά αγνοούν την ουσία.
Και ως γνωστόν οι δικαστές δεν κρίνουν μόνο το τυπικό γράμμα του νόμου –αλλιώς δεν θα υπήρχε δικαστική κρίση–, αλλά και την ουσία των πραγμάτων, δηλαδή την εθνική καταστροφή της χώρας και του κράτους μας, την καταστροφή της πολιτιστικής κληρονομιάς και συνέχειας των Ελλήνων, καθώς και των οικονομικών τους συμφερόντων.
Η «Συμφωνία των Πρεσπών» εκτός από την εκχώρηση απαράγραπτων ελληνικών εθνικών δικαιωμάτων με την παράδοση του αποκλειστικά ελληνικού ονόματος «Μακεδονία», και αντίστοιχη εθνότητα και γλώσσα στους Σλαβοαλβανούς υπηκόους ενός ξένου κράτους, επιφυλάσσει βαρύτατες δουλείες σε βάρος της χώρας μας.
Αυτές είναι: η εκχώρησης λιμένων και ΑΟΖ (Άρθρο 13), οδών μεταφοράς προϊόντων, η υποχρέωση της Ελλάδος να κατασκευάσει τεράστια δομικά έργα ενέργειας, η υποχρέωση για μεταφορά υψηλής τεχνογνωσίας προς την FYROM, (Άρθρο 14), αλλά και η παραχώρηση ελληνικών εμπορικών δικαιωμάτων και σημάτων σε προϊόντα από χάλυβα και σωληνουργικά μέχρι τρόφιμα των οποίων η δήθεν διασφάλιση θα υλοποιηθεί μετά από 5 χρόνια!!!.
Έτσι, η «Συμφωνία» αυτή καθίσταται άμεση απειλή για τα εθνικά κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδος, τον ελληνικό λαό, αλλά και την κρατική υπόσταση της χώρας μας.
Ειδικότερα: στοιχεία της ακυρότητας με βάση το ελληνικό Σύνταγμα και τους νόμους
1. Η λεγομένη «Συμφωνία των Πρεσπών» παραβιάζει το ελληνικό Σύνταγμα, και ειδικά την θεμελιώδη αρχή της λαϊκής κυριαρχίας: Άρθρο 1, παρ 2 και 3.
Το πολίτευμά μας είναι προεδρευομένη κοινοβουλευτική δημοκρατία, και όλες οι εξουσίες οφείλουν να πηγάζουν από τον λαό και να υπάρχουν υπέρ αυτού και του έθνους, όπως σε αυτό ορίζεται.
Έτσι, η κυβερνητική πολιτική οφείλει να είναι έκφραση της λαϊκής κυριαρχίας κάθε στιγμή. Όμως, ως προς την εν λόγω «Συμφωνία», ο ελληνικός λαός είναι αντίθετος σε ποσοστά τα οποία ξεπερνούν και το 84% στη Μακεδονία και τουλάχιστον 74% στην υπόλοιπη Ελλάδα.
2. Η Ελλάδα δεν κυβερνάται με καθεστώς Πρωθυπουργικής δικτατορίας, ενός κόμματος, του ΣΥΡΙΖΑ, το οποίο στις τελευταίες εκλογές έλαβε το απολύτως μειοψηφικό ποσοστό 19,3% σε αριθμό ψηφισάντων επί του συνολικού αριθμού των Ελλήνων που έχουν δικαίωμα ψήφου.
Ούτε είναι δυνατόν αυτό το πραξικοπηματικά αποκτημένο δικτατορικό δικαίωμα του Πρωθυπουργού να μεταβιβάζεται στον υπουργό των Εξωτερικών προκειμένου να παραδώσει ελληνικά εθνικά δικαιώματα και εδάφη σε ξένο κράτος.
3. Η λεγομένη «Συμφωνία των Πρεσπών» προτάσσει ήδη από τον τίτλο της τα εξής: «Τελική συμφωνία για την επίλυση των διαφορών οι οποίες περιγράφονται στις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, 817 (1993) ΚΑΙ 845 (1993), τη λήξη της Ενδιάμεσης Συμφωνίας του 1995, και την εδραίωση στρατηγικής εταιρικής σχέσης.».
Είναι αυταπόδεικτο από τον εν λόγω τίτλο, ότι ο καταληκτικός στόχος της «Συμφωνίας» ΔΕΝ είναι μόνο η δήθεν επίλυση του ονοματολογικού της FYROM σε βάρος της Ελλάδος, αλλά και αυτό που προτάσσεται εμφαντικά, δηλαδή: η «εδραίωση στρατηγικής εταιρικής σχέσης».
Και αυτή η σχέση ως είναι γνωστόν νοείται με την ένταξη της FYROM στο ΝΑΤΟ και στην Ε.Ε. Έτσι, για αυτήν την «στρατηγική εταιρική σχέση» η Ελλάδα καλείται, όπως γράφει το ίδιο το κείμενο αυτής της δουλόφρονος για τη χώρα μας «Συμφωνίας», να δεσμευτεί με όρους δουλείας οι οποίοι θα αναφερθούν λεπτομερώς πιο κάτω.
4. Οι αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών τις οποίες επικαλείται η εν λόγω «Συμφωνία» είναι εκλεκτικιστικά δόλια επιλεγμένες και αποκλειστικά σε βάρος της Ελλάδος, καθώς παραβλέπουν ή αποσιωπούν άλλες αποφάσεις διεθνείς και ελληνικές οι οποίες για την Ελλάδα είναι ευνοϊκές, σημαντικές, και αντιθέτως καταδικαστικές για την FYROM.
Στην εν λόγω Συμφωνία αποκρύπτονται και εξαιρούνται θεμελιώδη γεγονότα της πρόσφατης ιστορίας του ζητήματος ονομασίας της FYROM τα οποία είναι διεθνώς γνωστά. Κι αυτά είναι:
4.1. Την απόφαση-δέσμευση με 3 όρους τους οποίους έθεσε η ΕΟΚ, (συμβούλιο υπουργών εξωτερικών), στις 16/12/1991, η οποία ως σήμερα δεν έχει αλλάξει με άλλη απόφαση του ιδίου ή αναλόγου οργάνου, σύμφωνα με την οποία, ζητήθηκε από καθένα εκ των κρατών της πρώην Γιουγκοσλαβίας, να δεσμευτούν εκτός των άλλων ότι: «δεν θα διεξάγει εχθρική προπαγάνδα συμπεριλαμβανομένης και της χρήσης της ονομασίας που συνεπάγεται εδαφικές διεκδικήσεις.»
Επ’ αυτού είναι πασίγνωστη η σχετική τοποθέτηση του τότε Προέδρου της Γαλλίας Φρανσουά Μιτεράν και άλλων Ευρωπαίων αρχηγών.
4.2. Οι αποφάσεις-δεσμεύσεις, όπως αυτές χαράχτηκαν στις ιστορικές συσκέψεις των Ελλήνων πολιτικών αρχηγών με τον τότε πρόεδρο Δημοκρατίας, στις 18/2/1992 και στις 13/4/1992 κατά τις οποίες σε κοινή τους απόφαση δεν δέχονταν να παραδοθεί στους Σκοπιανούς το όνομα «Μακεδονία ή τα παράγωγά του» και σε οποιαδήποτε γλώσσα.
Αυτή ήταν και η μόνη πραγματική εθνική γραμμή της Ελλάδος και έκτοτε δεν υπήρξε καμία άλλη σύσκεψη, σύνοδος, ή απόφαση σε ανώτατο πολιτικό επίπεδο, ούτε στην βουλή των Ελλήνων που να αλλάζει αυτή τη γραμμή.
5. Η παραπειστικά ελλιπής, λεγόμενη «Συμφωνία των Πρεσπών» είναι δόλια, και βλαπτική για την Ελλάδα και τον ελληνικό λαό, καθώς αντιβαίνει τις αρχές και τους σκοπούς του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, της Τελικής Πράξης του Ελσίνκι του 1975, των σχετικών Πράξεων του Οργανισμού για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη («ΟΑΣΕ») και τις αξίες και αρχές του Συμβουλίου της Ευρώπης, οι οποίες καθοδηγούνται από το πνεύμα και τις αρχές της δημοκρατίας, του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών και της αξιοπρέπειας.
Όλα αυτά έχουν ακυρωθεί-καταργηθεί με την εν λόγω «Συμφωνία» για την μεγίστη πλειοψηφία του ελληνικού λαού η οποία εναντιώνεται σε αυτήν.
6. Βάσει του ελληνικού Συντάγματος, Άρθρα 34, 35 και ειδικά στο Άρθρο 36 ρητώς προβλέπεται ότι οι διεθνείς συμφωνίες υπογράφονται από τον Πρόεδρο της ελληνικής Δημοκρατίας, και φυσικά η υπογραφή του Έλληνα ΥΠΕΞ δεν είναι τελεσιδίκως δεσμευτική. Ειδικά δε η υπογραφή του Προέδρου της ελληνικής Δημοκρατίας τίθεται μόνο: «Όταν τo συμφέρoν και η ασφάλεια τoυ Kράτoυς τo επιτρέπoυν».
Είναι καταφανές, ότι αυτή η «Συμφωνία» δεν είναι επιθυμητή από την μεγίστη πλειοψηφία του ελληνικού λαού, γιατί δεν υπηρετείται ούτε το Συμφέρον ούτε η Ασφάλεια της Ελλάδος, και αντιθέτως με αυτήν τίθεται σε άμεσο κίνδυνο διαμελισμού η ελληνική επικράτεια, καθώς εκχωρεί ελληνικά εθνικά δικαιώματα σε ξένη χώρα.
7. Η FYROM δεν αναφέρεται στην εν λόγω συμφωνία με το όνομά της, και με το οποίο είναι αναγνωρισμένη ως υποκείμενο του δημοσίου διεθνούς δικαίου, αλλά με την διατύπωση «Δεύτερο μέρος» και με τη δόλια παραπομπή στις εκλεκτικιστικά, όπως προαναφέρθηκε, αποφάσεις του ΟΗΕ με τις οποίες αναγνωρίσθηκε ως υποκείμενο του δημοσίου διεθνούς δικαίου με την «προσωρινή» ονομασία της.
7.1. Η απάλειψη του ονόματος της FYROM και η αναφορά σε αυτήν αποκλειστικά και μόνο με τον όρο: «Δεύτερο μέρος» χρήζει νομικής έρευνας, ως προς εάν αυτό συνάδει με τα διεθνώς ισχύοντα σε ανάλογες συμφωνίες, καθώς όλα τα κράτη που συνάπτουν διεθνείς ή διμερείς συμφωνίες αναφέρονται ρητώς με το επίσημο κρατικό τους όνομα. Σημειώνεται, ότι η Ελλάδα αναφέρεται με το όνομά της.
8. Στην από 17-6-2018 διοικητική πράξη υπογραφής, της λεγομένης «Συμφωνίας των Πρεσπών», από τον Έλληνα ΥΠΕΞ σαν «Τελική Συμφωνία για την επίλυση των διαφορών οι οποίες περιγράφονται στις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών 817(1993) και 845(1993), αναφέρεται και η λήξη της Ενδιάμεσης Συμφωνίας του 1995.
Αυτό όμως είναι παράνομο, δόλιο και καταχρηστικό. Γιατί η «Ενδιάμεση Συμφωνία» καταπατήθηκε και ακυρώθηκε στην πράξη από την FYROM, επί κυβερνήσεως Γκρουέφσκι.
Όταν αυτή προέβη σε κατάφορη κλοπή της εθνικής κληρονομιάς της μίας και μόνης ελληνικής Μακεδονίας με την ανέγερση μνημείων και αγαλμάτων του Μ. Αλεξάνδρου, του Φιλίππου, και χρήση συμβόλων, μεταξύ των οποίων και το αστέρι της Βεργίνας, καθώς και με την χρησιμοποίηση τοπωνυμίων και ονομάτων αμιγώς ελληνικών, σαν δήθεν ιστορικά πρόσωπα και ονόματα της FYROM.
Η καταπάτηση της «Ενδιάμεσης Συμφωνίας» του 1995 από την FYROM την τερμάτισε, καθώς αυτή προσεβλήθη σε όλα της τα 40 σημεία, αποδεικνύοντας έτσι την κακοπιστία της FYROM, τα κίνητρα και τους σκοπούς της.
Άρα, η «Ενδιάμεση Συμφωνία» ήταν ήδη ανενεργός και άκυρη και δεν μπορεί να αναφέρεται ως βάση συνέχειας στη λεγόμενη «Συμφωνία των Πρεσπών», τις 17-6-2018.
Σημειώνεται, ότι η «Ενδιάμεση Συμφωνία» ουδέποτε κυρώθηκε από την ελληνική βουλή και σε συνάρτηση με την απόλυτη καταπάτησή της από την FYROM, όπως προαναφέρθηκε, θέτει σε δοκιμασία ουσιαστικής ακυρότητας τη σχετική νομολογία περί «Συμφωνιών απλοποιημένης μορφής», κ.λπ., περί μιας «Συμφωνίας» που πρωτοκολλήθηκε μεν στον ΟΗΕ, χωρίς να κυρωθεί από την Ελλάδα, καταπατήθηκε δε από την FYROM!
9. Η λεγόμενη «Συμφωνία των Πρεσπών» καταπατήθηκε την ίδια ημέρα της υπογραφής της, (17/6/18) αφού βάσει των όσων εμπεριέχει η ίδια στο Άρθρο 3, προβλέπεται πως: «Κανένα από τα Μέρη δεν θα εκφράσει ή υποστηρίξει οιεσδήποτε διεκδικήσεις για οιοδήποτε τμήμα της επικράτειας του άλλου Μέρους ή διεκδικήσεις για αλλαγή στο υφιστάμενο κοινό τους σύνορο.»
Και στο Άρθρο 6, απαγορεύονται: «εχθρικές δραστηριότητες, ενέργειες ή προπαγάνδα από κρατικές υπηρεσίες ή υπηρεσίες αμέσως ή εμμέσως ελεγχόμενες από το κράτος και για την πρόληψη δραστηριοτήτων που πιθανόν να υποδαυλίζουν τον σωβινισμό, την εχθρότητα, τον αλυτρωτισμό και τον αναθεωρητισμό εναντίον του άλλου Μέρους».
Όμως αυτά ήδη συμβαίνουν, γιατί ο πρωθυπουργός της FYROM, κ. Ζόραν Ζάεφ, αμέσως μετά την υπογραφή προέβη σε διεκδικήσεις και προπαγάνδα, καθώς αναφέρεται συνεχώς στην χώρα του με τη λέξη «Μακεδονία», μιλά για «Μακεδονικό Στρατό», «Μακεδονική γλώσσα», «Μακεδονική εθνότητα», κ.λπ., χωρίς το υποχρεωτικό επίθετο «Βόρεια», «Βόρειος», κ.ο.κ.
Σημειώνεται, ότι ο στρατός της FYROM ήδη χρησιμοποιεί μόνο τη λέξη «Μακεδονία» στις στολές των ανδρών του. Αυτά όλα σημαίνουν καταπάτηση και ακύρωση εξαρχής της δουλόφρονας για την Ελλάδα «Συμφωνίας των Πρεσπών», αφού η FYROM διεκδικεί άμεσα την ενσωμάτωση σε αυτήν κάθε έννοια και υπόσταση της μοναδικής Μακεδονίας των Ελλήνων, ως περιοχή της Βορείου Ελλάδος, η οποία φέρει και το μοναδικό αρχαιοελληνικό όνομα.
10. Σύμφωνα με την Προσφυγή στο ΣτΕ των δεκατεσσάρων (14) Παμμακεδονικών οργανώσεων της Ελλάδος και του Εξωτερικού (μεταφέρω εδώ μερικά επιχειρήματα) η υπογραφή συμφωνίας εκ μέρους του ΥΠΕΞ Ελλάδος κ. Κοτζιά αποτελεί προσβαλλόμενη πράξη καθώς είναι εκτελεστή διοικητική πράξη.
Αυτό προκύπτει από το διεθνώς αποδεκτό: argumentum a maiore ad minus. Δηλαδή, αν είναι δυνατόν το μείζον, να προσβληθεί δικαστικώς, όπως το προεδρικό διάταγμα που θα κυρώσει και επικυρώσει μια διεθνή συμφωνία, είναι δυνατόν και το έλασσον να προσβληθεί, το οποίο είναι η υπογραφή ενός ΥΠΕΞ σε μία «Συμφωνία».
Αυτό σημαίνει ακόμη ότι και μετά την υπογραφή της εν λόγω «Συμφωνίας» είναι δυνατόν αυτή να καταγγελθεί και εκ των υστέρων εκ μέρους της Ελλάδος και σε οποιοδήποτε χρόνο, αφού ως διμερής «Συμφωνία» δεν παράγει μόνιμα και διαιώνια αποτελέσματα, βάσει των όσων ισχύουν τόσο στο ελληνικό όσο και στο διεθνές δίκαιο.
Στα προαναφερθέντα συμφωνεί και η νομολογία του Δικαστηρίου της Επικρατείας της Ελλάδος ήδη από τα πρώτα χρόνια της λειτουργίας του.
Τότε, είχαν προσβληθεί δικαστικώς οι πράξεις που αφορούσαν την Συνθήκη της Άγκυρας με την οποία στο πλαίσιο της αποκαταστάσεως των ελληνοτουρκικών σχέσεων είχε η Ελλάδα παραιτηθεί ουσιαστικά από τις αποζημιώσεις που δικαιούνταν οι πρόσφυγες.
Σε συνδυασμό με τα ανωτέρω το Δικαστήριο της Επικρατείας της Ελλάδος έχει αρνηθεί το χαρακτήρα κυβερνητικής πράξεως σε μείζονας σημασίας πολιτικές αποφάσεις οικονομικής πολιτικής (ΣτΕ 1129-1155/2016 Ολομέλεια, ΣτΕ 237-239/2015 και 425/2015 Ολομέλεια, 1116-1117/2014 Ολομέλεια), ανατρέποντας σχετική παλιότερη νομολογία.
Σημειώνεται, ότι οι πράξεις του σημερινού ΥΠΕΞ δια της εν λόγω «Συμφωνίας» έχουν επίπτωση σε συνταγματικώς προστατευόμενα ατομικά δικαιώματα και σε πολιτικά δικαιώματα των Ελλήνων πολιτών.
Βάσει αποφάσεων του ελληνικού Δικαστηρίου του ΣτΕ υπάρχει δεδικασμένο, καθώς το εν λόγω δικαστήριο έχει θέσει σε σχετιζόμενη απόφασή του δύο περιορισμούς σε σχέση με την αναγνώριση μιας πράξεως ως κυβερνητικής: ο πρώτος είναι το αυτονόητον, ότι υφίσταται, πρώτον, τήρηση των συνταγματικών διατάξεων και ο δεύτερος, η δυνατότητα ανορθώσεως των οικονομικών συνεπειών που αντανακλαστικά προκύπτουν εκ της χαρακτηριζόμενης ως κυβερνητικής πράξεως.
Και οι δύο αυτές προϋποθέσεις δεν ισχύουν στη προκείμενη περίπτωση και αυτό διότι δεν τίθεται μεν θέμα διαχείρισης της πολιτικής εξουσίας, αλλά εν προκειμένω τίθενται σοβαρά ζητήματα προστασίας της ίδιας της κρατικής υποστάσεως και του δημοσίου συμφέροντος στην πλέον στενή έννοια του.
Ενώ, για την οικονομία της Μακεδονίας η ζημία θα είναι τόσο μεγάλη που θα είναι αδύνατον να αποζημιωθεί. Πόσο μάλλον όταν διαφαίνεται η δόλια μεθόδευση η «Συμφωνία» αυτή να μην κυρωθεί με νόμο, αλλά πιθανώς ούτε και με διάταγμα, παρά να θεωρηθεί ως «συμφωνία απλοποιημένης μορφής»–όπως συνέβη και με την «Ενδιάμεση Συμφωνία».
Έτσι, η λεγομένη «Συμφωνία των Πρεσπών» θίγει τον πυρήνα του δημοσίου συμφέροντος. Το καταφανές πρόβλημα είναι η παραχώρηση για χρήση του ονόματος της Μακεδονίας, το οποίο ισοδυναμεί ουσιαστικά με απαλλοτρίωση του επιθέτου «μακεδονικός» και των παραγώγων του.
Αυτό, τελικά, συνεπάγεται και την παραχώρηση ελληνικών εδαφών μέσω της σταδιακής εκχώρησης εκλογικών δικαιωμάτων σε Σλαβοαλβανούς, οι οποίοι στο πλαίσιο της ΕΕ θα μπορούν να μεταναστεύουν στην Ελλάδα και, όπως ήδη γίνεται με άλλο τρόπο στη Θράκη, να εγείρουν κάποια στιγμή δικαιώματα απόσχισης της Μακεδονίας είτε μέσω δημοτικών παρατάξεων είτε με την δημιουργία αποσχιστικού κόμματος μιας δήθεν «Αλύτρωτης μεγάλης Μακεδονίας».
11. Για να είναι σύννομος κάθε διεθνής συμφωνία της Ελλάδος, διμερής ή πολυμερής θα πρέπει να τηρείται η συνταγματικά προδιαγεγραμμένη διαδικασία. Το Σύνταγμα, μέσω του άρθρου 103, απαιτεί οι διοικητικές αποφάσεις να διεκπεραιώνονται από μονίμους δημοσίους υπαλλήλους.
Εν προκειμένω, είναι γνωστό ότι πλην ενός υπαλλήλου του Κλάδου Εμπειρογνωμόνων (που συνέταξε μη όντας νομικός το αρχικό σχέδιο) δεν υπήρξε ενεργή συμμετοχή των υπαλλήλων του Διπλωματικού Κλάδου ή της Ειδικής Νομικής Υπηρεσίας οι οποίοι τελικώς πληροφορήθηκαν το περιεχόμενο της λεγομένης «Συμφωνίας των Πρεσπών» από τα ΜΜΕ.
Η όλη διαδικασία έγινε εντός του Γραφείου Υπουργού και από αναρμόδια όργανα και από εξωϋπηρεσιακούς παράγοντες άνευ εμπειρίας στην διατύπωση διεθνών κειμένων!
Όμως, αυτό αποτελεί κατάφορη παραβίαση των αναφερομένων στο άρθρο 5 και 16 του Ν. 3566/2007 (ΦΕΚ Α΄ 117) με τον οποίο κυρώθηκε ο Οργανισμός του Υπουργείου Εξωτερικών. Γι’ αυτό και υπάρχουν τόσο πολλές και σοβαρότατες παραλείψεις οι οποίες δεν διασφαλίζουν την ελληνική πλευρά.
Έτσι, π.χ., δεν προβλέπεται ότι σε περίπτωση που η «Συμφωνία» δεν κυρωθεί τελικά, κανένα δικαίωμα δεν προκύπτει από αυτήν στο πλαίσιο άλλης μελλοντικής διαπραγμάτευσης.
Δηλαδή, παραλείπεται δολίως και σκοπίμως και δεν αναφέρεται ρητώς, όπως έπρεπε, το διεθνώς νόμιμο: «Status quo ante», ήτοι «Επαναφορά στο προηγούμενο της Συμφωνίας καθεστώς πραγμάτων».
Καθεστώς κατά το οποίο η FYROM παραμένει FYROM και έτσι συνεχίζει να «απολαμβάνει» την δήθεν ισχυρή αναγνώρισή της από 140 χώρες του πλανήτη πλην της Ελλάδος, την μόνη χώρα η οποία μπορεί να την νομιμοποιήσει διεθνώς.
12. Ως προς ύψιστο το διακύβευμα της εθνικής καταστροφής της Ελλάδος δεν επαρκεί το νομικίστικο δικαίωμα του Έλληνα ΥΠΕΞ να μη πάρει έγκριση ούτε από το Υπουργικό Συμβούλιο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ ούτε από την Βουλή (όπως θα έπρεπε), αλλά να ενεργήσει μόνος του.
Έτσι, υπέγραψε μια διεθνή συνθήκη, αντίθετα στην πάνδημη λαϊκή βούληση, θέλοντας να προκαταλάβει με δόλιο τρόπο τις σχετικές ενέργειες υπογραφής του Προέδρου της Δημοκρατίας.
Η παρουσία του Πρωθυπουργού στις Πρέσπες δίνει μεν πολιτική κάλυψη όχι όμως και νομική προκειμένου, επαναλαμβάνω, για υψίστης σημασίας εθνικό θέμα υπόστασης της Ελλάδος και του λαού της.
Το νομικίστικό επί της «Δεδηλωμένης» είναι ότι στην ουσία και στην πράξη! δεν υπάρχει κυβερνητική πλειοψηφία επί του συγκεκριμένου θέματος, καθώς ο κυβερνητικός εταίρος, ΑΝΕΛ, απαραίτητος για την ύπαρξη της κυβέρνησης, δηλώνει επισήμως την αντίθεσή του στην παραχώρηση του ονόματος της «Μακεδονίας» και, ότι, θα ρίξει την κυβέρνηση όταν θα έρθει το θέμα στη βουλή.
Τέτοια δικτατορική πολιτική η Ελλάδα δεν έχει γνωρίζει ποτέ στην ιστορία της. Κι αυτό είναι ένα ύψιστο ζήτημα που πρέπει να το λάβουν υπόψη τους οι Έλληνες δικαστές του ΣτΕ.
13. Η λεγόμενη «Συμφωνία των Πρεσπών» παραβιάζει το άρθρο 27 του Συντάγματος περί: «απαγόρευσης αλλαγής των ορίων της επικράτειας», καθώς είναι καταφανές ότι δεν επιτρέπεται ούτε η αλλαγή γεωγραφικών όρων και η απαλλοτρίωση εδαφών εντός της ελληνικής επικράτειας τα οποία ανάγονται σε αρχαίους χρόνους.
Εδώ κρύβεται δόλια και ύπουλα και το ζήτημα σιωπηρής μεταβολής όρων σε σειρά διεθνών συμφωνιών, όπως το ελληνοσερβικό Πρωτόκολλο των Αθηνών της 5-5-1913, η ελληνοσερβική Συμφωνία της 1-6-1913, το Οριοθετικό Πρακτικό της 21-7-1913 και η Συνθήκη Βουκουρεστίου της 28-7-1913 (ΓενΚωδικ σελ. 152), στις οποίες γίνεται καθορισμός των συνόρων και ορίζεται ως Μακεδονία μόνο τα παραχωρούμενα στην Ελλάδα εδάφη.
14. Παραβιάζεται ακόμη και το άρθρο 108 παρ. 1 του Συντάγματος, καθώς η «Συμφωνία» αποκόπτει τόσο τους γηγενείς Έλληνες όσο και τον απόδημο ελληνισμό από ουσιώδη στοιχεία της ιστορίας, του πολιτισμού και της ταυτότητάς τους, καθώς άσχετοι με αυτά Σλαβοαλβανοί θα τα διεκδικούν όλα στο μέλλον και σε μελλοντικές γενεές. Κι αυτό σημαίνει ουσιώδη και ριζική αποκοπή των Ελλήνων από την πολιτιστική τους κληρονομιά.
15. Συνδυαστικά με το προαναφερθέν άρθρο 108 παρ. 1 παραβιάζονται και τα άρθρα 2 παρ. 1 και το άρθρο 5 παρ. 1 του Συντάγματος, γιατί επέρχεται μείωση της αξίας, προσβολή της προσωπικότητας και σειράς ατομικών δικαιωμάτων των Ελλήνων μοναδικών Μακεδόνων λόγω της αφαιρέσεως ουσιώδους στοιχείου της πολιτιστικής τους ταυτότητας, δηλαδή της ίδιας της ονομασίας τους.
Έτσι, κατ’ επέκταση θίγεται και η οικονομική ελευθερία, αλλά και τα περιουσιακά δικαιώματα των Ελλήνων μοναδικών Μακεδόνων (άρθρο 1 του Πρώτου Προσθέτου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ). Διότι επέρχεται βλάβη σε ήδη κατοχυρωμένα σήματα και εμπορικές επωνυμίες χωρίς να υπάρχει τελεσίδικη μέριμνα για την προστασία τους ταυτόχρονα με την κύρωση της εν λόγω «Συμφωνίας».
Γιατί, αυτό παραπέμπεται στο ασαφές μέλλον και μετά παρέλευση 5ετίας, χωρίς να υπολογίζεται εντωμεταξύ η οικονομική ζημία των Ελλήνων, ούτε το τι θα γίνει μετά από αυτήν την 5ετία σε περίπτωση που τελικά δεν υπάρξει συμφωνία. Ωστόσο, η Ελλάδα θα έχει ήδη δώσει προκαταβολικά την συγκατάθεσή της για είσοδο της FYROM σε ΝΑΤΟ και ΕΕ.
Κλείνοντας αυτό το «Α΄ Μέρος» σημειώνω πως στο «Β΄ Μέρος» ανάλογου κειμένου μου θα παραθέσω στοιχεία βάσει των οποίων η λεγομένη «Συμφωνίας των Πρεσπών» είναι άκυρη και παράνομη και σε διεθνές επίπεδο.
Όπως έχω γράψει κατ’ επανάληψη, ο Νέος Μακεδονικός Αγώνας, για να παραμείνει η Μακεδονία ελληνική, συνεχίζεται και θα συνεχιστεί με κάθε εξέλιξη, με κάθε μέσο και κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες.
Η Μακεδονία είναι μόνο Ελλάδα.
Γιώργος Ρωμανός
Η επονείδιστη συνθήκη των Πρεσπών μαζί με τα μνημόνια, την δημογραφική, πολιτιστική και οικονομική κατάρρευση του Ελληνικού λαού, με τον διωγμό εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων από την Ελλάδα, και προσφάτως με τους απανθρακωμένους Έλληνες των τυχαίων ή μη πυρκαγιών στην Αττική μας αναγκάζουν σε αντίσταση με κάθε νόμιμο και συνταγματικά κατοχυρωμένο τρόπο, πριν εξαφανιστούμε ως Μακεδόνες και ως Έλληνες.
Στις 8 Σεπτεμβρίου 2018 την ημέρα εγκαινίων τής Διεθνούς Έκθεσης τής Θεσσαλονίκης πλημμυρίζουμε την Θεσσαλονίκη με εκατομμύρια Ελλήνων και απαγορεύουμε στον Πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα, στον Υπουργό Εξωτερικών Νίκο Κοτζιά, τον Πάνο Καμμένο και όλη την ενδοτική κυβέρνησή τους που τεμαχίζει την Ελλάδα και την Μακεδονία, να προσβάλλουν με την παρουσία τους την Μακεδονία.
Στις 8 Σεπτεμβρίου 2018 στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης ο Ελληνικός λαός θα δείξει ότι ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, ο Υπουργός Εξωτερικών Νικόλας Κοτζιάς, ο συγκυβερνήτης Πάνος Καμμένος, το σύνολο του Υπουργικού Συμβουλίου και όσοι πολιτικοί στηρίζουν τη Συμφωνία των Πρεσπών είναι ΑΝΕΠΙΘΥΜΗΤΟΙ στην Θεσσαλονίκη και στην Μακεδονία, καθώς με αυτήν ολοκλήρωσαν το ιστορικό έγκλημα που οδηγεί στο διαμελισμό της χώρας και είναι εναντίον του Ελληνικού λαού. Αυτό το έργο εγκαινίασαν οι προκάτοχοί τους από το 2009 μέσω των Μνημονίων και συμβάλει με την σιωπηλή του συγκατάθεση και ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας κ.Προκόπης Παυλόπουλος. Αν δεν ακυρωθεί η Συμφωνία των Πρεσπών δε θα υπάρχει πλέον ελεύθερη Ελλάδα, δε θα υπάρχουν ελεύθεροι Έλληνες. Με αυτήν την Συμφωνία υπέγραψαν το θάνατο τής Μακεδονίας και τής Ελλάδος. Η Θεσσαλονίκη και η Μακεδονία είναι η καρδιά και το ιστορικό κέντρο του Ελληνικού και Ορθοδόξου Ελληνισμού εδώ και χιλιετηρίδες. Για αυτό δεν παραιτούμαστε από την Ιστορία μας. Δεν παραιτούμαστε από την Μακεδονία. Η Μακεδονία είναι η ιστορική μας αυτοσυνειδησία εδώ και χιλιετηρίδες.
Η ηγεσία της Ελληνικής Αστυνομίας που διαβιβάζει διαταγές για χρήση βίας εναντίων των Ελλήνων που αγωνίζονται για την Μακεδονία καθίσταται συνένοχη στην ιστορική παραχάραξη που οδηγεί στον διαμελισμό της χώρας και στη γενοκτονία του αρχαιότερου και ιστορικότερου λαού της Ευρώπης.
Η υπογραφή της Συμφωνίας των Πρεσπών προκάλεσε δυναμικές κινητοποιήσεις από όλους τους Έλληνες, όπως φάνηκε με τα μαζικά συλλαλητήρια του Ελληνικού λαού σε όλες τις πόλεις της Ελλάδος και στο Εξωτερικό. Αμέσως μετά την υπογραφή της Συμφωνίας των Πρεσπών δημιουργήθηκαν αυτοτελείς Επιτροπές Αγώνα, τις οποίες απαρτίζουν αγνοί πατριώτες σε κάθε άκρη της Ελλάδας και έδρασαν για να δείξουν την αντίθεσή τους προς αυτήν. Μόνον τον μήνα Ιούλιο διοργάνωσαν περίπου 70 συλλαλητήρια σε όλη την Ελλάδα. Αυτές οι Επιτροπές ενώνουν τις δυνάμεις τους και με την υποστήριξη των Παμμακεδονικών Ενώσεων Υφηλίου, Χριστιανικών Σωματείων, Συνδέσμων, Ομοσπονδιών, Ενώσεων Πολιτιστικών Συλλόγων και κοινωνικών φορέων απευθύνουν κάλεσμα προς ΟΛΟΥΣ τους Έλληνες πολίτες που επιθυμούν να στηρίξουν τα δίκαια του Μακεδονικού Ελληνισμού να παρευρεθούν στο συλλαλητήριο που θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 8 Σεπτεμβρίου 2018 και ώρα 19:00.
Έλληνες και Ελληνίδες απανταχού της γης ας μην επιτρέψουμε την δολοφονία της Μακεδονίας, τον διαμελισμό της Ελλάδος και την γενοκτονία του Ελληνικού λαού. Όλοι μας θα κριθούμε από την Ιστορία, τον Θεό και τα παιδιά μας εάν σήμερα δεν αντισταθούμε και αφήσουμε την Ελλάδα στα χέρια πολιτικών που είναι εχθροί της Δημοκρατίας και καθοδηγούνται από αντεθνικά συμφέροντα.
Στις 8 Σεπτέμβρη στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης εκατομμύρια Ελλήνων πρέπει να αντισταθούν με ένα στόμα, μία καρδιά και μία ψυχή στη δολοφονία της Μακεδονίας και στη δολοφονία τής Ελληνικής Δημοκρατίας για την ακύρωση της εγκληματικής συνθήκης των Πρεσπών.
Έλληνες και Ελληνίδες απανταχού της Ελλάδος και απανταχού της γης στις 8 Σεπτέμβρη στην Θεσσαλονίκη αγωνιζόμαστε για να μην διαμελιστεί η Ελλάδα. Αγωνιζόμαστε για να αποτρέψουμε την ολοκλήρωση τής γενοκτονίας των Μακεδόνων και όλων των Ελλήνων.
Έλληνες και Ελληνίδες απανταχού τής Ελλάδος και απανταχού της γης αντιστεκόμαστε και δεν παραιτούμαστε από την Ιστορία μας, τη Γλώσσα μας, τον Πολιτισμό μας, την Μακεδονική, Ελληνική και Ορθόδοξη ταυτότητά μας.
Για να ελευθερώσουμε την Ελλάδα.
Παμμακεδονικές Ενώσεις Υφηλίου και Επιτροπές Αγώνα για την Μακεδονία
(Επιστολή του Γέροντα σε ιερέα)
Εν Αγίω Όρει τη 23η Ιανουαρίου 1969
Σεβαστέ πάτερ Χαράλαμπε.
Επειδή βλέπω τον μεγάλον σάλον που γίνεται εις την Εκκλησίαν μας, εξ αιτίας των διαφόρων φιλενωτικών κινήσεων και των επαφών του Πατριάρχου μετά του Πάπα, επόνεσα και εγώ σαν τέκνον Της και εθεώρησα καλόν, εκτός από τις προσευχές μου, να στείλω και ένα μικρό κομματάκι κλωστή (που έχω σαν φτωχός μοναχός), δια να χρησιμοποιηθή και αυτό, έστω και για μια βελονιά, δια το πολυκομματιασμένο φόρεμα της Μητέρας μας. Πιστεύω ότι θα κάμετε αγάπην και θα το χρησιμοποιήσετε δια μέσου του θρησκευτικού σας φύλλου. Σας ευχαριστώ.
Θα ήθελα να ζητήσω συγγνώμην εν πρώτοις απ” όλους, που τολμώ να γράψω κάτι, ενώ δεν είμαι ούτε άγιος, ούτε θεολόγος. Φαντάζομαι ότι θα με καταλάβουν όλοι, ότι τα γραφόμενά μου δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένας βαθύς μου πόνος δια την γραμμήν και κοσμικήν αγάπην, δυστυχώς, του πατέρα μας κ. Αθηναγόρα. Όπως φαίνεται, αγάπησε μίαν άλλην γυναίκα μοντέρνα, που λέγεται Παπική Εκκλησία, διότι η Ορθόδοξος Μητέρα μας δεν του κάμνει καμμίαν εντύπωσι, επειδή είναι πολύ σεμνή. Αυτή η αγάπη, που ακούσθηκε από την Πόλι, βρήκε απήχησι σε πολλά παιδιά του, που την ζούν εις τας πόλεις. Άλλωστε αυτό είναι και το πνεύμα της εποχής μας: η οικογένεια να χάση το ιερό νόημά της από τέτοιου είδους αγάπες, που ως σκοπόν έχουν την διάλυσιν και όχι την ένωσιν.
Με μία τέτοια περίπου κοσμική αγάπη και ο Πατριάρχης μας φθάνει στη Ρώμη. Ενώ θα έπρεπε να δείξη αγάπη πρώτα σε μας τα παιδιά του και στη Μητέρα μας Εκκλησία, αυτός, δυστυχώς, έστειλε την αγάπη του πολύ μακριά. Το αποτέλεσμα ήταν να αναπαύση μεν όλα τα κοσμικά παιδιά, που αγαπούν τον κόσμον και έχουν την κοσμικήν αυτήν αγάπην, να κατασκανδαλίση όμως όλους εμάς, τα τέκνα της Ορθοδοξίας, μικρά και μεγάλα, που έχουν φόβο Θεού.
Μετά λύπης μου, από όσους φιλενωτικούς έχω γνωρίσει, δεν είδα να έχουν ούτε ψίχα πνευματική ούτε φλοιό. Ξέρουν, όμως, να ομιλούν για αγάπη και ενότητα, ενώ οι ίδιοι δεν είναι ενωμένοι με τον Θεόν, διότι δεν Τον έχουν αγαπήσει.
Θα ήθελα να παρακαλέσω θερμά όλους τους φιλενωτικούς αδελφούς μας: Επειδή το θέμα της ενώσεως των Εκκλησιών είναι κάτι το πνευματικόν και ανάγκην έχουμε πνευματικής αγάπης, ας το αφήσουμε σε αυτούς που αγαπήσανε πολύ τον Θεόν και είναι θεολόγοι, σαν τους Πατέρας της Εκκλησίας, και όχι νομολόγοι, που προσφέρανε και προσφέρουν ολόκληρο τον εαυτόν τους εις την διακονίαν της Εκκλησίας (αντί μεγάλης λαμπάδας), τους οποίους άναψε το πύρ της αγάπης του Θεού και όχι ο αναπτήρας του νεωκόρου. Ας γνωρίζωμεν ότι δεν υπάρχουν μόνον φυσικοί νόμοι, αλλά και πνευματικοί. Επομένως, η μέλλουσα οργή του Θεού δεν μπορεί να αντιμετωπισθή με συνεταιρισμόν αμαρτωλών (διότι διπλήν οργήν θα λάβωμεν), αλλά με μετάνοιαν και τήρησιν των εντολών του Κυρίου.
Επίσης, ας γνωρίσωμεν καλά ότι η Ορθόδοξος Εκκλησία μας δεν έχει καμμίαν έλλειψιν. Η μόνη έλλειψις, που παρουσιάζεται, είναι η έλλειψις σοβαρών Ίεραρχών και Ποιμένων με πατερικές αρχές. Είναι ολίγοι οι εκλεκτοί. Όμως, δεν είναι ανησυχητικόν. Η Εκκλησία είναι Εκκλησία του Χρίστου και Αυτός την κυβερνάει. Δεν είναι Ναός, που χτίζεται από πέτρες, άμμο και ασβέστη από ευσεβείς και καταστρέφεται με φωτιά βαρβάρων, αλλά είναι ο ίδιος ο Χριστός. «Και ο πεσών επί τον λίθον τούτον συνθλασθήσεται, εφ” ον δ” αν πέση λικμήσει αυτόν» (Ματθ. και 44-45). Ο Κύριος, όταν θα πρέπη, θά παρουσιάση τους Μάρκους τους Ευγενικούς και τους Γρηγόριους Παλαμάδες, δια να συγκεντρώσουν όλα τα κατασκανδαλισμένα αδέλφια μας, δια να ομολογήσουν την Ορθόδοξον Πίστιν, να στερεώσουν την Παράδοσιν και να δώσουν χαράν μεγάλην εις την Μητέρα μας.
Εις τους καιρούς μας βλέπομεν ότι πολλά πιστά τέκνα της Εκκλησίας μας, μοναχοί και λαϊκοί, έχουν, δυστυχώς, αποσχισθή από αυτήν, εξ αιτίας των φιλενωτικών. Έχω την γνώμην ότι δεν είναι καθόλου καλόν να αποχωριζώμεθα από την Εκκλησίαν κάθε φορά που θα πταίη ο Πατριάρχης. Αλλά από μέσα, κοντά στην Μητέρα Εκκλησία έχει καθήκον και υποχρέωσι ο καθένας ν” αγωνίζεται με τον τρόπον του. Το να διακόψη το μνημόσυνον του Πατριάρχου, να αποσχισθή και να δημιουργήση ιδικήν του Εκκλησίαν και να εξακολουθή να ομιλή υβρίζοντας τον Πατριάρχην, αυτό, νομίζω, είναι παράλογον.
Εάν δια την α ή την β λοξοδρόμησι των κατά καιρούς Πατριαρχών χωριζώμεθα και κάνωμε δικές μας Εκκλησίες – Θεός φυλάξει! – θα ξεπεράσωμε και τους Προτεστάντες ακόμη. Εύκολα χωρίζει κανείς και δύσκολα επιστρέφει. Δυστυχώς, έχουμε πολλές «εκκλησίες» στην εποχή μας. Δημιουργήθηκαν είτε από μεγάλες ομάδες η και από ένα άτομο ακόμη. Επειδή συνέβη στο καλύβι των (ομιλώ δια τα εν Αγίω Όρει συμβαίνοντα) να υπάρχη και ναός, ενόμισαν ότι μπορούν να κάνουν και δική τους ανεξάρτητη Εκκλησία. Εάν οι φιλενωτικοί δίνουν το πρώτο πλήγμα στην Εκκλησία, αυτοί, οι ανωτέρω, δίνουν το δεύτερο. Ας ευχηθούμε να δώση ο Θεός τον φωτισμόν Του σε όλους μας και εις τον Πατριάρχην μας κ. Αθηναγόραν, δια να γίνη πρώτον η ένωσις αυτών των «εκκλησιών», να πραγματοποιηθή η γαλήνη ανάμεσα στο σκανδαλισμένο ορθόδοξο πλήρωμα, η ειρήνη και η αγάπη μεταξύ των Ορθοδόξων Ανατολικών Εκκλησιών και κατόπιν ας γίνη σκέψις δια την ένωσιν μετά των άλλων «Ομολογιών», εάν και εφ” όσον ειλικρινώς επιθυμούν να ασπασθούν το Ορθόδοξον Δόγμα.
Θα ήθελα ακόμη να ειπώ ότι υπάρχει και μία τρίτη μερίδα μέσα εις την Εκκλησίαν μας. Είναι εκείνοι οι αδελφοί, που παραμένουν μεν πιστά τέκνα Αυτής, δεν έχουν όμως συμφωνίαν πνευματικήν αναμεταξύ τους. Ασχολούνται με την κριτικήν ο ένας του άλλου και όχι δια το γενικώτερον καλόν του αγώνος. Παρακολουθεί δε ο ένας τον άλλον (περισσότερον από τον έαυτόν του) εις το τι θα ειπή η τι θα γράψη, δια να τον κτυπήση κατόπιν αλύπητα. Ενώ ο ιδιος αν έλεγε η έγραφε το ίδιο πράγμα, θα το υπεστήριζε και με πολλές μάλιστα μαρτυρίες της Αγίας Γραφής και των Πατέρων. Το κακό που γίνεται είναι μεγάλο, διότι άφ” ενός μεν αδικεί τον πλησίον του, αφ” ετέρου δε και τον γκρεμίζει μπροστά στα μάτια των άλλων πιστών. Πολλές φορές σπέρνει και την απιστία στις ψυχές των αδυνάτων, διότι τους σκανδαλίζει. Δυστυχώς, μερικοί από εμάς έχουμε παράλογες απαιτήσεις από τους άλλους. Θέλουμε οι άλλοι να έχουν τον ίδιο με εμάς πνευματικόν χαρακτήρα. Όταν κάποιος άλλος δεν συμφωνή με τον χαρακτήρα μας, δηλαδή η είναι ολίγον επιεικής η ολίγον οξύς, αμέσως βγάζομε το συμπέρασμα ότι δεν είναι πνευματικός άνθρωπος. Όλοι χρειάζονται εις την Εκκλησίαν. Όλοι οι Πατέρες προσέφεραν τας υπηρεσίας των εις Αυτήν. Και οι ήπιοι χαρακτήρες και οι αυστηροί. Όπως δια το σώμα του ανθρώπου είναι απαραίτητα και τα γλυκά και τα ξινά και τα πικρά ακόμη ραδίκια (το καθένα έχει τις δικές του ουσίες και βιταμίνες), έτσι και δια το Σώμα της Εκκλησίας. Όλοι είναι απαραίτητοι. Ο ένας συμπληρώνει τον πνευματικόν χαρακτήρα του άλλου και όλοι είμεθα υποχρεωμένοι να ανεχώμεθα όχι μόνον τον πνευματικόν του χαρακτήρα, αλλά ακόμη και τις αδυναμίες, που έχει σαν άνθρωπος.
Και πάλιν έρχομαι να ζητήσω ειλικρινώς συγγνώμην από όλους, διότι ετόλμησα να γράψω. Εγώ είμαι ένας απλός μοναχός και το έργον μου είναι να προσπαθώ, όσο μπορώ, να απεκδύωμαι τον παλαιόν ανθρωπον και να βοηθώ τους άλλους και την Εκκλησίαν, μέσω του Θεού δια της προσευχής. Αλλ” επειδή έφθασαν μέχρι το ερημητήριό μου θλιβερές ειδήσεις δια την Αγίαν Όρθοδοξίαν μας, επόνεσα πολύ και εθεώρησα καλό να γράψω αυτά που ένοιωθα.
Ας ευχηθούμε όλοι να δώση ο Θεός την χάριν Του και ο καθένας μας ας βοηθήση με τον τρόπον του δια την δόξαν της Εκκλησίας μας.
Με πολύν σεβασμόν προς όλους Παΐσιος μοναχός
Τι πόνος …!!! τι καυμος…!!! Όλο το έθνος των Ελλήνων και όχι μόνο, δακρυσε και πόνεσε σκεπτόμενοι ότι δεκάδες άνθρωποι , όλων των ηλικιών, έτσι ξαφνικά εγκατελειψαν συγγενείς και φίλους και άρχισαν να οδευουν τον δρόμο της αιωνιοτητος.
Και ειναι αλήθεια ότι έρχεται αρκετές φορές τοσο ξαφνικά το μήνυμα του ουρανού , που δεν προλαβαίνεις να κάνεις και πολλά πράγματα…ούτε καν να σκεφτείς.
Δεν σκέφτεσαι όμως μόνον όσους «έφυγαν», αλλα η σκέψη σου αγκαλιάζει και αυτούς που έμειναν …πίσω.
Ο νους τρέχει στον γονιό που έχασε τα παιδιά του.. Και όσοι αξιωθηκαμε από το Θεό να γίνουμε γονείς, μπορούμε να καταλάβουμε το τι εστί να γυρίζεις στο σπίτι σου και να είναι άδειο, από την παρουσία του σπλαχνου σου. Σκέφτεσαι ακόμη τον τρόπο με τον οποίο «έφυγε»… Την αγωνία που βιωσε εκείνες τις φρικτές στιγμές.. Την αναζήτηση βοήθειας… Την έλλειψη των δικών του λίγο πριν το ..»τέλος».
Ο νους τρέχει και στο παιδι εκείνο που δεν θα απολαμβανει πλέον την προστασία του πατέρα ή της μάνας.. και θα πρέπει να αφεθεί στις περιποιησεις και το … ενδιαφέρον των λοιπών συγγενών . Ένα ενδιαφέρον και μια αγάπη, που δεν μπορεί επ ουδενί να ζυγιστει με την αγάπη του γονιού.
Και αυτός ο αζυγιστος πόνος κινδυνεύει να μεταλλαχθει σε θυμό, οργή και επιθετικότητα… εναντίων δικαίων και αδίκων…..και πολύ συχνά και εναντίον του Θεού.
Λέγεται ότι ο Δαρβίνος, στράφηκε κατά του Θεού και οδηγήθηκε στην αθεια , όταν αγανακτησε με τον θάνατο της κόρης του.
Άρα πόσο πολύ πρέπει να προσέξουμε το θέμα της διαχείρισης του…πόνου του θανάτου.
Δεν λέμε να μειωθεί το κλάμα η ο πόνος…αλλά δεν πρέπει ποτέ να φθάσει στον θρήνο.
Υπάρχει ένα αποκουμπι…που μπορούμε να στηριχθούμε τις δύσκολες και ατελείωτες αυτές ώρες. Και το αποκουμπι αυτό είναι η στιγμή της κοινής αναστασης.
Ναιιιιιιιιιιι!!!!! Είτε το θέλουμε είτε όχι… Είτε το πιστεύουμε είτε όχι… Είτε μας αρέσει είτε όχι….. ο θάνατος δεν είναι ο τερματισμός…αλλά η αρχή της αιωνιοτητος.
Εκεί να σταθούμε…προς αυτή την κατεύθυνση να πορευτούμε….για να μην χάσουμε τα… πάντα. Αίτημα μας προς τον Θεόν να είναι η ενδυνάμωση της πίστης μας στην την …ανάσταση.
Πόσο κουράγιο δίνει ο λόγος του Στυλιανού Τσιπούρα, που έχασε ξαφνικά τον 17χρονο γιο του: » Ακούμπησα , είπε, το φαρμάκι του θανάτου του γιου μου στο Χριστό και Αυτός το μελωσε».
Χριστέ μου…μελωσε και το φαρμάκι που πίνουν αυτές τις μέρες τόσοι και τόσοι συνάνθρωποι μας… Σε παρακαλώ!!!
π. Γεώργιος Πετράκης
«Προσπαθώ να μοιάσω στην κορούλα μου που ήταν πάντα μαχήτρια και κατάφερνε να το αποδεικνύει με κάθε τρόπο. Ξέρω ότι ο Γρηγόρης θα έκανε ό,τι καλύτερο για να σωθούν. Το ότι δεν τα κατάφερε ήταν απλά θέληση του Κυρίου.
Ακούω στα αφτιά μου την γλυκά τρεμάμενη φωνούλα του Ανδρέα:
«Φοβάμαι μανούλα, ανησυχώ πολύ, θα φανώ δυνατός αλλά εσύ μην έρθεις μαμά. Θέλω να μην έρθεις, είναι όλα κλειστά, δεν θα τα καταφέρεις». Προσπάθησα να φτάσω κοντά τους, τέσσερις ώρες προσπαθούσα με κάθε τρόπο να πλησιάσω.
Όταν εγκατέλειψα την προσπάθεια σκεπτόμενη ότι θα ήταν καλύτερα να μην κινδυνεύσω κι εγώ, ώστε να μπορώ να βοηθήσω αν χρειαστεί. Δεν έχω λόγια.
Όταν θα καταφέρω να αναγνωρίσω και τα αγόρια μου -γιατί ο κρατικός μηχανισμός και σε αυτό έχει χάσει τον μπούσουλα- θα σας πω με βεβαιότητα ότι έχασα τα πάντα. Να αγκαλιάζετε τα παιδιά σας κάθε μέρα».
Διαβάζουμε στο βιβλίο του Αγίου Παϊσίου του Αγιορείτου «ΜΕ ΠΟΝΟ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ για τον σύγχρονο άνθρωπο» Κεφ. 6:
«…………
Ὁ Θεὸς νὰ δίνη μετάνοια.
Ὤ, ἄν καταλαβαίναμε τὴν μακροθυμία τοῦ Θεοῦ! Ἑκατό χρόνια χρειάσθηκαν γιὰ νὰ γίνη ἡ Κιβωτός τοῦ Νῶε. Μήπως ὁ Θεὸς δὲν μποροῦσε νὰ κάνη γρήγορα μία Κιβωτό; Ἀλλά ἄφησε τὸν Νῶε νὰ παιδεύεται ἑκατό χρόνια, γιὰνὰ καταλάβουν καὶ οἱ ἄλλοι καὶ νὰ μετανοήσουν. Ἐκεῖνος ἔλεγε: «Δέστε, θὰγίνη κατακλυσμός! Μετανοῆστε!». Ἐκεῖνοι τὸν κορόιδευαν. «Κλουβιά, ἔλεγαν, φτιάχνει» καὶ εἶχαν τὸν χαβά τους. Καὶ τώρα, σὲ δύο λεπτά μπορεῖ ὁ Θεὸςὅλον τὸν κόσμο νὰ τὸν συγκλονίση καὶ νὰ τὸν κάνη νὰ ἀλλάξη, νὰ γίνουνὅλοι πιστοί, σοῦπερ πιστοί!Πῶς; Ἄν γυρίση τὸ κουμπί στὸν σεισμό σιγά-σιγὰἀπὸ τὰ 5 στὰ 6 ρίχτερ… στὰ 7… Στὰ 8, οἱ πολυκατοικίες θὰ πᾶνε σάν τούς μεθυσμένους, θὰ ἀρχίση ἡ μία νὰ χτυπᾶ τὴν ἄλλη. Στὰ 10 ὅλοι θὰ ποῦν: «Ἥμαρτον! Σὲ παρακαλοῦμε, σῶσε μας». Μπορεῖ καὶ ὅλοι νὰ ποῦν: «Καλόγεροι θὰ γίνουμε!». Μόλις ὅμως τελειώση ὁ σεισμός, ἐνῶ ἀκόμη θὰκουνιοῦνται λίγο, λαλᾶ δὲν θὰ πέφτουν, πάλι στὰ μπουζούκια θὰ τρέξουν. Γιατί ἡ ἐπιστροφή τούς αὐτή δὲν θὰ ἔχη πραγματική μετάνοια, ἀλλὰ ἁπλῶς θὰ ποῦν ἔτσι, γιὰ νὰ γλυτώσουν τὸ κακό.
– Γέροντα, ὅταν συμβαίνη λ.χ. μία θεομηνία καὶ εἶναι ὀργή Θεοῦ, ἄν προσευχηθοῦν οἱ δίκαιοι, δὲν εἰσακούονται;
– Ξέρεις τί γίνεται; Δὲν εἶναι ὅτι ἔχει μετάνοια ὁ κόσμος, ὅποτε εἰσακούονταιἀπὸ τὸν Θεό οἱ δίκαιοι. Ἄλλο εἶναι ὅταν παροργίζουμε τὸν Θεό καὶ τὸἀναγνωρίζουμε, τότε λυπᾶται ὁ Θεὸς καὶ μᾶς βοηθάει. Ἀλλά, ὅταν δὲνἀναγνωρίζη κανεὶς ὅτι παροργίζει τὸν Θεό καὶ συνεχίζη τὸ τυπικό του, τότε πῶς νὰ ἀκούση ὁ Θεὸς τὶς προσευχές τῶν δικαίων; Σφάλλει ὁ ἄνθρωπος; Πρέπει νὰ καταλάβη ὅτι σφάλλει, γιὰ νὰ τὸν συγχωρήση ὁ Θεός……..»
Αγίου Παϊσίου του Αγιορείτου
«ΜΕ ΠΟΝΟ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ για τον σύγχρονο άνθρωπο»
Κεφ. 6
ΚΗΡΥΓΜΑΤΑ ΜΗΝΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2018
Τα κηρύγματα του μήνα (της Κυριακής και των ενδιάμεσων ημερών) του μακαριστού επισκόπου Αυγουστίνου Καντιώτη.
Όλη η σειρά των κηρυγμάτων (κατά μήνα και έτος) στο μενού ΤΑ ΈΝΤΥΠΑ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ.
Ανυπέρβλητος π. Αυγουστίνος Καντιώτης. Είκοσι (20) χρόνια πριν την… αυτοανακήρυξη της Ψευδομακεδονίας των Σκοπίων διαλαλούσε παντού την Ελληνικότητα του Ιερού Ελληνικού Μακεδονικού χώρου.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΣΙΝΗΣ
Έντυπο «Κυριακή»
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤA TEYXH TOY ΠΕΡΙΟΔΙΚOY ΜΑΣ ONLINE
Έντυπο «Ορθόδοξα Μηνύματα»
Τά χαρακτηριστικά τοῦ ἀναστημένου ἀνθρώπου. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης.
Ιερομονάχος π. Σάββας Αγιορείτης «Μετάνοια-Ἐξομολόγηση» σε ΒIΝΤΕΟ
Ομιλίες του Ιερομονάχου π. Σάββα Αγιορείτη σε ΒIΝΤΕΟ κ MP3
«ΜΑΚΕΔΟΝΟΜΑΧΟΙ»
Oμιλία του Kαθηγουμένου της Ιεράς Μονής Αγίου Διονυσίου του εν Ολύμπω, π. Μάξιμου
ΟΜΙΛΙΑ ΤΗΣ ΚΑΘΗΓΟΥΜΕΝΗΣ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗΣ ΜΟΝΑΧΗΣ
Ἁγιορείτικες μορφές – ἀφιερώματα
π. Σωφρόνιος Σαχάρωφ – Ειδικό Αφιέρωμα Bίντεο του Συλλόγου
Αυγουστίνος Καντιώτης – Ειδικό Αφιέρωμα Βίντεο του Συλλόγου
Οι Τρείς Ιεράρχες για τις δύσκολες μέρες μας
Άγιος Σέργιος του Ράντονεζ HD
Μέγας Αθανάσιος -Βιντεο-παρουσίαση με τον επισκ. Αυγουστίνο ομιλητή
